Görüntüleme
10
İndirme
1
Bu makalede, müziğe yönelik söylem ve uygulamalarından hareketle Taliban’ın kültür politikalarının analizi yapılmaktadır. Bu çerçevede ilk olarak “direniş kimliği / proje kimliği” ve “sermaye” kavramları temelinde bir teorik çerçeve oluşturulmuş, Taliban öncesi Afganistan’daki müzik kültürü, Taliban hareketi ve taranalar hakkında kısaca bilgi verilmiştir. Ardından Taliban’ın müziğe yaklaşımı “pratik faktörler” (tarih, demografi, Taliban öncesi sansür kültürü) ve “teorik faktörler” (müziğin dini açıdan konumlandırılması) şeklinde gruplandırılarak açıklanmıştır. Son olarak örnekler üzerinden taranaların içerik analizi yapılmıştır. Araştırma, müziğin siyasi veya sosyal kontrolü sağlamak veya statükoya meydan okumak için kullanışlı bir araç olduğunu göstermektedir. Müziğe yönelik yaklaşım turnusol kâğıdı vazifesi görmektedir müzik ne kadar özgürse toplum da o kadar özgürdür. Nitekim Taliban’ın yasakçı yaklaşımı müzikle sınırlı olmayıp gündelik yaşamdaki birçok eğlence aktivitesini kapsamaktadır. Binlerce yıldır en önemli kültürel unsurlardan biri olan müziğin yokluğu “anormal” bir yaşamın göstergesidir ki bugün Afganistan’da yaşanan tam da budur. Öte yandan Taliban’ın mevcut din anlayışı göz önünde bulundurulduğunda tüm müzik tarzlarına izin verileceği bir ortam mümkün gözükmemektedir. Afganistan gibi bir coğrafyada müziği sansürlemek, onun birleştirici rolünün ve iyileştirici etkisinin heba olmasına neden olmakta, özünde şifahi olan yerel kültürel dokuya da zarar vermektedir. Taliban’ın müziğe yönelik yaklaşımı zaten sorunlu olan imajını daha da olumsuz bir görünüme itmekte ve uluslararası toplumla ilişkilerini sıkıntılı hale getirmektedir. Öte yandan Taliban’ı iktidara taşıyan koşullar değişmediği sürece mevcut yaklaşımın devam edeceğini ve Afganistan’ın geçmişinin, geleceğinin rehberi olarak kalmaya devam edeceğini ileri sürmek mümkündür.
This article analyses the Taliban’s cultural policies, based on their music speech and practices. This framework first created a theoretical framework based on the concepts of "resistance identity / project identity" and "capital", brief information about the music culture in the pre-Taliban Afghanistan, the Taliban movement and the taranas. Then the Taliban’s approach to music was explained by grouping it into “practical factors” (history, demography, pre-Taliban censorship culture) and “theoretical factors” (religious positioning of music). Finally, the examples of the taranas were analyzed. Research shows that music is a useful tool to provide political or social control or challenge the statue. The approach to music is the role of the tournament paper and the more free the music is, the more free the society is. Indeed, the Taliban’s ban approach is not limited to music and covers many entertainment activities in daily life. The absence of music, one of the most important cultural elements for thousands of years, is an indicator of a "abnormal" life that is exactly what is happening in Afghanistan today. On the other hand, considering the existing religious concept of the Taliban, it seems unlikely that an environment in which all musical styles will be permitted. In a geography like Afghanistan, the censorship of music causes its unifying role and healing effect to be exhausted, and it also damages the local cultural tissue that is healing in its essence. Taliban’s approach to music pushes its already problematic image to an even more negative appearance and makes its relations with the international community troubled. On the other hand, it is possible to assert that the current approach will continue until the conditions that bring the Taliban to power change and that the past of Afghanistan will continue to be the guide for its future.
Alan : Eğitim Bilimleri; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
