Özet:

Amaç: Bu çalışmada çekilmiş daimi alt molar dişlerde kök ve kanal sayılarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: C.Ü. Diş Hekimliği Fakültesi, ADÇ. Hastalıkları ve Cerrahisi AD. ile Sivas Sultan 1. İzzettin Keykavus Devlet Hastanesinde yapılan çekimlerden 355 alt 1. molar, 200 alt 2. molar ve 185 alt 3. molaıdan oluşan toplam 740 adet diş çalışmaya dahil edildi. Giriş kavitelerinin hazırlanması ve pulpa dokusunun çıkarılmasını takiben dişler, klinik ve radyografik olarak incelendi. Bulgular: İncelenen 740 adet alt daimi molar dişin toplamda 26 (%3.5) tanesi tek köktü, 685 (%92.6) tanesi iki köklü ve 29 (%3.9) tanesi de üç köklü olarak tespit edikti. Birinci molar dişlerde tek köktü dişe rastlanmazken, %96.6’sı iki köklü, %3.4’ü ise iiç köklü idi. İkinci molar dişlerde tek kök oranı %5, iki kök oranı %91.5 ve üç kök oranı %3.5 olarak tespit edildi. Üçüncü molar dişlerde ise tek kök oram %8.6, iki kök oranı %85.9 ve üç kök oranı %5.4 olarak tespit edildi. İncelenen dişlerin toplamda 24 (%3.2) tanesi tek kanallı, 92 (%12.4) tanesi iki kanallı, 493 (%66.6) tanesi üç kanallı, 130 (%I7.6) tanesi dört kanallı ve sadece bir tanesi (%0.l) beş kanallı olarak tespit edildi. Birinci molar dişlerde oran olarakfazla üç kanal tespit edildi (%73). Dört kanal oranı ise %24.2 idi. İkinci molar dişlerde üç kanal oranı %64.5, dört kanal oranı ise %20 olarak tespit edildi. Ayrıca, dişlerin iki tanesinde C-şekilli kanal tespit edildi (%1). Üçüncü molar dişlerde üç kanal oranı %66.6, dört kana! oranı ise, %17.6 olarak bulundu. Sonuç: Endodontide başarı kök kanal sisteminin tam olarak temizlenmesine bağlı olduğu için anatomik varyasyonların hekim tarafından bilinmesi zorunludur. Türk toplumuna ilişkin bu bulgular genel olarak diğer beyaz ırk toplumlarının özelliklerine benzemektedir.

Anahtar Kelimeler: