Türkiye siyasetinde yerel örgütlenmenin partilerin seçim başarılarına katkısı, son yıllarda açık biçimde Milli Selamet Partisi, Refah Partisi ve Adalet ve Kalkınma Partisinde gözlenmiştir. Ancak, Türkiye’nin çok partili demokratik hayatında görülen ilk yerel örgütlenme 1946-60 arasında Türk siyasal yaşamına damgasını vuran “ocak ve bucak” örgütleridir. Bu çalışma, Türkiye’de 1946-60 arasında yasal biçimde örgütlenmiş formal ocak ve bucak teşkilatları ile 1970 sonrası bazı partilerde informal olarak oluşturulan yerel örgütlerin parti içi demokrasiye ve ülkede demokrasinin pekişmesine yaptığı katkıyı değerlendirmektedir. Çalışma, son yıllarda, 1950’lerin aksine, üyelerin veya yerel örgütlerin, partilerin karar mekanizmalarını etkileme gücünü büyük ölçüde yitirdiği savını ileri sürmektedir.
Local party units made significant contributions to National Salvation Party, Welfare Party, and Justice and Development Party’s success in the elections during the last decades. Although these three cases are informal structures which are quite well-known in the literature, Ocak-Bucak units were the first main formal local organizations which had a significant impact on political parties during the 1946-60 period. This paper analyzes the formal Ocak-Bucak organization of the 1946-60 period and the informal local organizations after 1970s by comparing their contributions to the intra-party democracy in Turkey, and also argues that the power of the local units and party members were significantly reduced in last decades.
Field : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Ulusal
Relevant Articles | Author | # |
---|
Article | Author | # |
---|