Özet:

Günümüzde endüstri ilişkileri birçok çalışma alanını kapsayacak şekilde genişlemektedir. Bu çalışma, kapsam alanı genişleyen endüstri ilişkilerine çalışma hayatı açısından farklı bir bakış açısı kazandırmak amacıyla sporda endüstri ilişkilerini profesyonel sporculara yönelik gerçekleşen sendikal düzenlemeler bağlamında ele almaktadır. Tarih öncesi dönemlerden itibaren boş zaman çalışması olarak görülen spor; Endüstri Devrimi, Modern Olimpiyatlar ve küreselleşme sürecinin etkisiyle gerek ulusal gerekse uluslararası anlamda endüstriyel bir çalışma alanı haline gelmiştir. Bu gelişme, spor endüstrisinde işçi (profesyonel sporcu) ve işveren (spor kulübü sahibi) ilişkilerini oluşturmuş, daha sonra sisteme sporcu sendikalarının dahil olmasıyla birlikte sporda işçi ve işveren ilişkileri, endüstri ilişkilerine dönüşmüştür. Sporda endüstri ilişkilerinin gereği olarak faaliyet gösteren sporcu sendikaları özellikle sporun endüstrileştiği ülkelerde ön plana çıkmıştır. Ülkemizde ise sporcuların tüm sendikalaşma girişimleri başarısız olmuştur. Bu çalışmada ülkemizdeki sporcuların sendikalaşma girişimlerinin başarılı olması amacıyla; “Amerikan Profesyonel Futbol Ligi Oyuncuları Sendikası”, “İspanya Profesyonel Basketbolcular Sendikası” ve “Avustralya Ragbi Birliği Oyuncuları Sendikasının” sendikal düzenlemeleri kapsamında işverenler ile yapmış oldukları toplu iş sözleşmeleri incelenmiş ve Türkiye’ye ilişkin çıkarımlar yapılmıştır. Bu çerçevede ülkemizde faaliyet gösterecek sporcu sendikasının; toplu pazarlık ve toplu iş sözleşmesi gerçekleştirmesi, farklı spor branşlarına ilişkin üst ve alt liglerdeki sporcuları bir bütün olarak kapsayan örgütlenme politikası izlemesi, uzman kişilerden yardım alması, finansal sürdürülebilirliğini sağlaması, spor endüstrisinin sosyoekonomik avantajlarından yararlanması ve sporcuların çalışma hayatını yakından takip ederek bu alana hızlı uyum sağlayabilecek politikalar geliştirmesi gerektiği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler: