Çalışmada, metotreksat (MTX) uygulanmış ratların kan dokusunda oksidatif stres ve antioksidan enzim aktiviteleri üzerine enginar uygulamasının etkisini araştırmak amaçlanmıştır. Wistar-Albino erkek ratlar; kontrol grubu, enginar uygulanan grup, MTX uygulanan grup ve MTX+enginar uygulanan grup şeklinde dört gruba ayrılmıştır. MTX ve enginar uygulamalarına aynı anda başlanmıştır. Enginar 1.5 g/kg/gün vücut ağırlığı dozunda gavaj yoluyla 9 gün süre ile uygulanmış, MTX ise 7 mg/kg/gün vücut ağırlığı dozunda intraperitoneal olarak 3 gün uygulanmıştır. Dokuz günlük deney periyodunun sonunda tüm ratlar sakrifiye edilmiş ve kan dokusu örnekleri antikoagulant içeren tüplere alınmıştır. Çalışmada, enginarın MTX kaynaklı hasar üzerindeki etkilerini belirlemek amacıyla malondialdehid (MDA), redükte glutatyon (GSH) düzeyleri, katalaz (KAT), glutatyon peroksidaz (GSH-Px) ve süperoksit dismutaz (SOD) aktiviteleri ölçülmüştür. MTX uygulanan grupta kontrol grubu ile karşılaştırıldığında MDA (P<0.001) düzeylerinde anlamlı artışlar saptanırken, GSH (P<0.001) düzeyleri ile KAT (P=0.001), GSH-Px (P=0.001) ve SOD (P<0.001) aktivitelerinin kontrol grubuna göre anlamlı düşüşler gösterdiği belirlenmiştir. MTX+enginar uygulanan grupta tüm parametrelere ait değerler kontrol grubu değerlerine yaklaşmıştır. MTX+enginar uygulanan grup MTX uygulanan grup ile karşılaştırıldığında MDA düzeylerinin düştüğü, GSH düzeyleri ile KAT ve GSH-Px aktivitelerinin arttığı, SOD aktivitlerinin ise değişmediği gözlenmiştir. Sonuçta enginarın MTX'ın neden olduğu toksisiteyi azaltmada kullanılabilecek doğal bir antioksidan olabileceği kanaatine varılmıştır.
In the study, methotrexate (MTX) is intended to investigate the effect of the engineering application on oxidative stress and antioxidant enzyme activities in the blood tissue of the wheat applied. Wistar-Albino male wheels are divided into four groups in the form of control group, engineer applied group, MTX applied group and MTX+ engineer applied group. MTX and engineering applications are launched simultaneously. The engineering 1.5 g/kg/day body weight dosage was administered through the gage for 9 days, while MTX was administered intraperitoneally for 7 mg/kg/day body weight dosage for 3 days. At the end of the nine-day trial period, all the rats were sacrificed and blood tissue samples were taken to tubes containing anticoagulants. In the study, in order to determine the engineer’s effects on MTX-related damage, malondialdehyd (MDA), reduced glutation (GSH) levels, catalase (KAT), glutation peroxidase (GSH-Px) and superoxid dismutaz (SOD) activities were measured. In comparison with the control group on MTX, MDA (P<0.001) levels were significantly increased, while GSH (P<0.001) levels and KAT (P=0.001), GSH-Px (P=0.001) and SOD (P<0.001) activities were significantly decreased according to the control group. In the MTX+Enginar applied group, the values of all parameters approached the values of the control group. The MTX+enginar applied group compared to the MTX applied group, the MDA levels fell, the GSH levels increased with the KAT and GSH-Px activities, and the SOD activities did not change. Finally, the engineer has found that it can be a natural antioxidant that can be used to reduce the toxicity caused by MTX.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|