ASOS INDEKS
Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
7
Bu çalışmada Muhammed Tahir İbn Âşûr’un (öl. 1973) Kur’ân kıssalarına bakışı ele alınmaktadır. Makalede konuyu temellendirmek için ilk olarak kıssa kavramı ve mahiyetine dair teknik bilgiler verilmektedir. Daha sonra İbn Âşûr’un kıssalara bakışı bağlamında genel düşünceleri ele alınmaktadır. Bu başlıkta onun nazarında Kur’ân’da kıssaların bulunmasının faydaları ve ayrı ayrı surelerde zikredilmesinin hikmetleri açıklanmaktadır. Sonra kıssaların tefsirinde ele aldığı bazı hususlar izah edilmektedir. Bunlar, kıssa lafzı için etimolojik tahlillerde bulunması, kıssa anlatımında dil ve belagat hususlarına değinmesi, en güzel kıssa tabiri hakkındaki yorumu, kıssaların kaynağı sorununa yaklaşımı, kıssaların hakikati meselesine dair söylemleri şeklinde sıralanabilir. Daha sonra kıssaların tefsirine dair yöntemi ele alınmaktadır. Bunlar da onun kıssalar arasında bütünlük cihetiyle atıfta bulunması, kıssaların tekrarına dair üslup beyanı, kıssaların ibret noktasına vurgu yapması, bazı müfessirlere muhalefet etmesi şeklinde zikredilebilir. Son olarak da kıssalara dair rivâyetler konusundaki tutumu, isrâiliyyâta yaklaşımı ve Kitâb-ı Mukaddes’e atıflarda bulunması hususları değerlendirilmektedir. Buradaki tespitlere göre o, kıssalar konusunda asılsız ve abartılı haberlere şiddetle karşı çıkar. Durum böyle olsa da Kur’an ile Ahd-i Atik arasında muvafık olan Tevrat’taki pasajlardan alıntı yapar. Sonuç olarak İbn Âşûr, kıssaların hakikat üzere anlatıldıklarına ve kıssaların kaynağının Kur’ân vahyi olduğuna dikkat çeker. Kur’an üslubunda olduğu gibi kıssaların da benzer tarz üzere olduğunu söyler. Ona göre kıssalara vakıf olmak için bunların vahyin bütünlüğü çerçevesinde ele alınması gerekir.
In this study, the view of Muhammad Tahir Ibn Ashur (d. 1973) on the qisas/narratives of the Qurʾān is discussed. In the article, firstly, technical information about the concept of qiṣṣa and the nature of qiṣaṣ is given in order to ground the subject. Then, the general thoughts of Ibn Ashur in the context of his view of the qiṣaṣ are discussed. In this title, according to him, the benefits of having qiṣaṣ in the Qurʾān and the wisdom of mentioning them in separate sūras are explained. Then, some of the points that the qiṣaṣ deal with in their interpretation are explained. These can be listed as making etymological analyzes for the wording of the qiṣṣa, mentioning the language and rhetoric in the narration of the qiṣṣa, his comment on the most beautiful qiṣṣa expression, his approach to the problem of the source of the qiṣaṣ, his discourses on the issue of the truth of the qiṣaṣ. Then, the method of interpreting the qiṣaṣ is discussed. These can be mentioned as his reference to the qiṣaṣ in terms of integrity, his stylistic statement about the repetition of the qiṣaṣ, his emphasizing the example point of the qiṣaṣ, and his opposition to some commentators. Finally, his attitude towards the narrations of the qiṣaṣ, his approach to Israelite traditions and his references to the Bible are evaluated. According to the findings here, he strongly opposes unfounded and exaggerated news about qiṣaṣ. Even so, he quotes passages from the Torah that are compatible between the Qurʾān and the old testament. As a result, Ibn Ashur draws attention to the fact that the qiṣaṣ are told with the truth and that the source of the qiṣaṣ is the Qur'anic revelation. He says that as in the style of the Qurʾān, the qiṣaṣ are similar in style. According to him, in order to know the qiṣaṣ, they must be handled within the framework of the unity of the revelation.
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
