Özet:

Amaç: Astımda ana hedef, semptom kontrolünün sağlanmasıdır. Bu çalışmada astımlı hastalarda semptom kontrolü ile “yaşam kalitesi” ilişkisi incelenmiş ayrıca ek kronik hastalık varlığı ve eğitimin etkisi araştırılmıştır. Yöntemler: Denizli Devlet Hastanesinde Göğüs Hastalıkları Kliniğinde takip edilen 125 astımlı hasta çalışmaya alınmıştır. Hastaların demografik verileri, solunum fonksiyon testi, yaşam kalitesi anketi (SF-36) ve Astım Kontrol Testi (AKT) sonuçları kaydedildi. Hastaların tedaviden bir ay sonra ‘AKT’ ve solunum fonksiyon testleri tekrarlandı. Tedavi öncesi-sonrası değişimler istatistiksel olarak analiz edildi. Bulgular: Çalışmaya alınan astımlı hastaların yaş ortalaması 46,8 yıl olup, %77,6’sı kadın idi. Astımlı hastaların %12,8’i sigara içiciliği, %34,4’ünde ek kronik hastalık saptandı. Astımlıların ilk AKT puanı 18,4±5,3 idi ve %13,6’sında “tam kontrol” sağlanmıştı. Yaşam kalitesi anketine göre sosyal fonksiyon puanı 67,9, mental sağlık puanı 67,7, genel sağlık puanı 62,7 olarak bulundu. SF-36 ve AKT puanları arasında anlamlı düzeyde pozitif korelasyon saptandı. Ek kronik hastalığı olanlarda (anksiyete/depresyon, hipertansiyon) yaşam kalitesi puanı ve solunum fonksiyonları daha düşük saptandı. Tedavi ve eğitimlerden bir ay sonra yapılan ikinci AKT’de 5,3 puanlık artış gözlendi (23,7±2,4) ve tam kontrol oranı %59,8’e yükseldi (p=0.001). Sonuç: AKT puanı ile yaşam kalitesi puanı arasında yakın ilişki saptandı. Semptom kontrolündeki düzelme, yapılan tedavi ve eğitimin etkili olduğunu göstermektedir. Ek kronik hastalık varlığı astım kontrolünü, yaşam kalitesini olumsuz etkilemektedir. Anahtar kelimeler: Yaşam kalitesi, astım, semptom kontrolü, eğitim

Anahtar Kelimeler: