Görüntüleme
29
İndirme
12
Türkiye’de 70’lı yıllardan itibaren köylerden (hatta sınırlardan) kentte doğru yoğun bir şekilde göçler yaşanmaktadır. Bu göçlerden büyük bir tarih katmanına sahip İstanbul şehri de nasibini fazlasıyla almıştır. Göçlerin sonucunda ise farklı kültürler, melez bir kültürün oluşmasına sebep olmuştur. Tarihsel olgular, kimliklerin ve bunları bütünleyen yüksek kültürün melez kültürlerle karışımı sonrasında ise psikolojik ve sosyo-kültürel değişimler de beraberinde gelmiştir. Günümüz toplumlarında sosyo-kültürel görüntü, yaşantı ve davranışların daha iyi kavranması, canlı bir şekilde kalması da sanat ve sanatçılar tarafından sağlanmaktadır. Bu aşamada alegorik anlayış, sanatçının söylemek istedikleri ile yaptıkları arasında ki büyük farkı da ortaya çıkarmaktadır.Gülsün Karamustafa psikolojik ve sosyo-kültürel yozlaşmayı ele aldığı eserlerinde kendi mizah anlayışını kiç olgusu ile temellendirmiştir. Kiç olgusunda var olan tarz (yaşayış, görünüş) aşağı bir kopyası olan bir sanat ile sınıflandırılırken, sosyo- kültürel farklılıklara da göndermeler yapılmaktadır. Sanatçımız, yaşadığı toplumda kendinden önce gelen zamanlardaki sosya- kültürel göstergeleri ve alegorik kiç olgusunu, kendi mecazi anlamlarını da katarak eserlerinde kullanmıştır. Yapılan bu çalışmada sanatçı Gülsün Karamustafa’nın alegorik anlayışla temellendirdiği psikolojik ve sosyo–kültürel yozlaşmaya ait on eseri analiz edip yorumlamaya çalışılmıştır.
In Turkey, since the 1970s, migrations from villages (even from borders) have been experienced intensely in the city. The city of Istanbul, which has a great historical layer of these migrations, has also taken its fate too much. As a result of the migrations, different cultures have led to the formation of a milestone culture. After the mix of historical events, identities and the high culture that integrates them with the melezic cultures, psychological and socio-cultural changes have also come with them. The better understanding of social and cultural image, life and behavior in today’s societies is also provided by artists and artists. In this phase, the algorithic understanding reveals a great difference between what the artist wants to say and what they do. In his works on psychological and socio-cultural corruption, Gülsün Karamustafa has founded his own sense of humor with a kind of fact. The style (life, appearance) that exists in the person's fact is classified by an art with a lower copy, while social-cultural differences are also sent. Our artist has used the social-cultural indicators of the time before him in the society in his works, adding his own significance to the allegoric feas. In this work, the artist Gülsün Karamustafa has tried to analyze and interpret ten works of psychological and socio-cultural corruption based on allegoric understanding.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
