Özet:

Bu çalışmada, Santa Rosa (Prunus salicina Lindl.) çeşidi erik ağaçlarına, damla sulama yöntemi ile dört farklı sulama programı uygulanmıştır. Sulamalara genellikle topraktaki mevcut nemin %30-40’ı tüketildiğinde sulamaya başlanmaktadır. Damla yöntemiyle sulanan ve Japon grubu içerisine giren Santa Rosa çeşidi erik ağaçlarında, 120 cm toprak derinliğindeki kullanılabilir su tutma kapasitesinin %20(I0.20), %30(I0.30), %40(I0.40), %50(I0.50)’si tüketildiğinde sulamaya başlanmış ve bu sulama programlarının ağaç gelişmesi, meyve verimi, meyve kalitesi üzerine etkileri araştırılmaya çalışılmıştır. I0.20 sulama konusunda ortalama 569 mm, I0.30 konusun’da 616 mm, Ikonusun’da 537 mm, I0.50 konusun’da 560 mm sulama suyu uygulanmıştır. Bu çalışmanın sonucunda, dört faklı sulama uygulamasının ağaç verimi ve meyve kalite parametreleri üzerine istatistiki olarak önemli bir fark yaratmadığı tespit edilmiştir. Ancak, bu sulama uygulamalarında en düşük sulama suyu miktarı I0.40 konusunda 537 mm olarak bulunmuştur. Bu sonuç, Santa Rosa erik ağaçlarında bu miktarın üzerinde uygulanacak sulama suyunun, aşırı miktarda uygulanacak sulama suyu miktarını ifade etmektedir, çünkü bu miktarın üzerinde uygulanan sulama suyu konusunda elde edilen verim ve kalite parametreleri arasında önemli bir fark görülmemiştir. Ayrıca, kısa aralıklarla yapılan sulamalarda buharlaşmayla oluşacak kayıplar da artış gösterecektir. Sonuç olarak, en az sulama suyu I0.40 sulama konusunda elde edildiğinden su tutma kapasitesinin % 40’ı tüketildiğinde sulamaya başlanması daha uygun olacaktır

Anahtar Kelimeler: