Abstract:

Amaç: COVİD-19 pnömonisine bağlı mekanik ventilasyon desteği oldukça sık uygulanmaktadır. Uzamış entübasyonun yanında; hastalığın, uygulanan tedaviler ve hastalığın seyrine bağlı olarak büyük havayollarında yaptığı zarar tam olarak aydınlatılamamıştır. Son zamanlarda COVİD-19’a bağlı yoğun bakım ihtiyacı olan hastalarda postentübasyon trakeal stenoz (PITS) oldukça sık karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmada COVİD-19 pnömonisi sonrası PITS nedeniyle girişimsel işlem uygulanan hastalarda uygulanan anestezik yaklaşımlar incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: Mart 2020 – Ağustos 2021 tarihleri arasında PITS nedeniyle girişimsel işlem yapılan toplam 40 hastanın verileri retrospektif olarak analiz edilmiştir. Bu hastalar içinden 7 hastada COVİD-19 pnömonisi sonrası PITS nedeniyle girişimsel işlem yapılmıştır. 1 mg/kg %2 lidokain, 1 mg/kg metilprednizolon ve 2 mg/kg propofol intravenöz (iv) olarak verilmiştir. Maske ventilasyonunda problem olmadığı görülen olgulara 40 mcg remifentanil ve 0,9 mg/kg roküronyum iv olarak uygulanmıştır. Sonrasında bronkoskopist rijit bronkoskopu trakeaya yerleştirmiş, bronkoskop anestezi devresine bağlandıktan sonra balon ventilasyonu ile hastalar ventile edilmiştir. Anestezi idamesi propofol 4-6 mg/kg/saat ve remifentanil 0,1-0,2 mcg/kg/dk olacak şekilde iv infüzyon olarak ayarlanmıştır. İşlem bittikten sonra 2 mg/kg iv sugammedex ile hastalar uyandırılmıştır. Bulgular: Toplam 5 kadın ve 2 erkek hastanın sırasıyla yaş ortalamaları 57 ve 38.5 olarak bulundu. Hastalar ağırlıklı olarak ASA 3-4 grubundaydı. Trakeal darlık seviyeleri sıklıkla trakea proksimalinde gözlendi. Yoğun bakım yatış süreleri 18 – 54 gün aralığında idi. Hastaların 5 tanesine dilatasyon ve kriyoterapi uygulandı. Bir hastada dilatasyon sonrası; bir hastaya da herhangi bir işlem yapılmadan cerrahi planlandığı tespit edildi. İşlem süresince 2 hastada müdaheleye gerek kalmayan geçici hipoksemi atakları olduğu tespit edildi. Tüm hastalarda işlemler komplikasyonsuz olarak tamamlandı. Sonuç: PITS’ de girişimsel işlemler, havayolunun bronkoskopist ile paylaşılması nedeniyle karmaşıktır. Bu durum COVİD-19 pnömonisi geçiren ve yoğun bakım takibi gerektiren hastalarda daha da sorunlu olabilmektedir. Bu hastalarda sıklıkla uygulanan yüksek akımlı oksijen tedavisi havayollarında mukozal hasar oluşturabilir. Buna ek olarak, COVİD-19 pnömonisi nedeniyle büyük havayolları ve akciğer parankiminde gelişen sorunların detaylı değerlendirilmesi; perioperatif gelişebilecek komplikasyonları azaltması açısından oldukça önemlidir. Ayrıca kısa ve hızlı etkili anestezik ajanların bu hastaların anestezi yönetiminde kullanılmasının faydalı olacağını düşünmekteyiz.

Keywords: