Çocukların en önemli öğrenmesi yaparak yaşayarak öğrenmeyle gerçekleşir. Çocukta ilk öğrenme taklit etme ile başlamaktadır. Çocukların ilk taklitleri anne, babalarıdır. Çocukları gözlemlediğimizde aslında her çocuk ailesini yansıtır. Çocuklar, hayal ve gerçek yaşantıları ile davranışları arasında fiziksel ve bilişsel bağlantılar kurabildikçe, taklit becerileri gelişmektedir. Çocuklar evcilik oyunu oynarken yaptıkları taklitler örneğin; annesinin bulaşık yıkaması veya temizlik yapmasını, babasının araba kullanmasını izleyen çocuklar aslında ebeveynlerini taklit ederek çevresini gözlemleyerek bilinçaltında öğrenir. Çalışmanın amacı okul öncesi öğretmenlerin, drama etkinliklerindeki beceri ve davranışlarını, öğretmenlerden alınan cevaplar ve gözlemlenen etkinliklere dayalı olarak tespit edilmeye çalışılmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinden görüşme yöntemine dayalı olarak gerçekleştirilen çalışmanın verileri Elazığ merkezde bulunan 8 okul öncesi öğretmeniyle mülakat yapılarak çeşitli gözlemler yapılmıştır. Çocukların drama dersi hakkında düşüncelerini tespit etmeye yönelik sorulara yer verilmiştir. Sonuç olarak çalışmaya katılan öğretmenlerin çoğu, çocukların etkinliklere katılımı konusunda okul öncesi eğitimde uygulanan drama etkinliklerinin, çocukları desteklediğini ve çocukların özellikle sosyal, duygusal ve dil gelişimi üzerinde olumlu etkileri olduğunu bir kısım öğretmen ise, sınıf içi ortamın çok elverişli olmaması ve materyal sıkıntısı yüzünden biraz zorluk yaşadıklarını ifade etmişlerdir.
The most important thing that children learn is learning through life. It begins with the first child’s learning. The first imitation of the children is the mother, the father. When we observe the children, every child reflects the family. As children are able to establish physical and cognitive connections between their imagination and real experiences and behaviors, their simulation skills develop. For example, the children who watch their mother washing or cleaning the clothes, the children who watch their father driving the car, actually learn underconsciously by observing their surroundings by imitating their parents. The aim of the study was to identify pre-school teachers' skills and behaviors in the drama events, the answers received from teachers and the observed events. The data of the study based on the method of interview from the quality research methods were conducted by interviews with 8 pre-school teachers located in the Elazığ center. Questions were asked to identify children’s thoughts about the drama lesson. As a result, most of the teachers who participated in the study stated that the drama activities in pre-school education on the participation of children in the events supported the children and that some teachers had a positive impact on the children’s social, emotional and language development, but that the classroom environment was not very favorable and they had some difficulties due to the lack of material.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|