Yabancı dil öğreniminde/öğretiminde, öğrenenlerin sözel dil becerilerinin gelişmesi etkileşimli ortamların varlığına bağlıdır. Öğrenenlerin kendi aralarında ya da öğretmenle sınıf içerisinde kurdukları etkileşim, teknolojinin gelişmesiyle öğrenilen dili anadili olarak konuşan bireylerle kurulan etkileşime dönüştüğünde iletişimsel beceriler çok daha hızlı gelişebilecektir. Bu araştırma yeni teknolojiler ışığında eğitim aktörlerinin yani öğrenci ve öğretmenlerin yabancı dil öğretiminde video konferans sistemli sanal sınıf algılarını saptamayı amaçlamaktadır. Araştırmanın örneklemini Milli Eğitim Bakanlığına bağlı farklı sosyo-ekonomik çevredeki ortaokul ve lise düzeyinde 5 kamu okulundan 58 öğrenci ve 17 kamu okulundan 51 öğretmen olmak üzere toplam 109 katılımcı oluşturmaktadır. Araştırmada 8 maddelik, iki farklı 5’li Likert tipi “Eğitim Aktörlerinin Sanal Sınıf Uygulamalarına Yönelik Tutum Ölçeği” kullanılmış ve katılımcı yabancı dil öğrenci ve öğretmenlerine ayrı ayrı uygulanmıştır. Öğrenciler için hazırlanan ölçeğin güvenilirlik sonuçları Cronbach Alpha= 0.77, öğretmenler için ise Cronbach Alpha= 0.82 olarak saptanmıştır. Elde edilen veriler betimsel ve içerik analiziyle çözümlenmiştir. Eğitim aktörleri sanal sınıfların, öğrenenlerin yabancı dilde sözel dil becerilerini geliştireceğine, motivasyonlarını artıracağına ve dil öğretiminde geleneksel anlayışları değiştireceğine inanmaktadırlar. Öğrenciler, sanal sınıflarla gelecekte Türk yabancı dil öğretmenine duyulan ihtiyacın azalacağını düşünürken öğretmenler bu düşünceye karşı çıkmaktadırlar.
Alan : Filoloji; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|