Özet:

“Alevi Çalıştayları Nihai Raporu”1 uzun bir bekleyişin ardından açıklanırken kamuoyunda özellikle Alevîler arasında büyük hayâl kırıklığı yarattı. Rapora tepkilerin bir kısmı -raporun hazırlayıcısı Necdet Subaşı’nın deyimi ile- klişelerden öteye gitmiyor. Ben de bu makalede klişelere düşmemek için rapor metninin bizi öncelikle ilgilendiren “Değerlendirmeler ve Öneriler” bölümünü, raporun nihâî hedef(ler)i ile ilgili niyet okumak yerine, tekrarlara düşme pahasına adım adım tâkip ederek raporun hangi argümanlara sıkı sıkıya bağlı olduğunu tespite çalışacağım. Bu amaçla metnin tarihsel ve sosyolojik çözümlemelerine fazla yer vermeden mümkün mertebe çözüm arayışında kullandığı argümanları tespit ederek, liberal bir perspektiften bu argümanların kritiğini yapmaya çalışacağım

Anahtar Kelimeler: