Görüntüleme
11
Amaç: Bu çalışmada, acil servise başvuran geriatrik travma hastalarının görüntüleme tetkikleri ve bulgularını analiz etmeyi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Ardışık beş yıllık periyotlarda, rastgele seçilen 300 hastalık iki grup karşılaştırıldı. Birinci ve ikinci beş yıllık dönemde başvuran hastalar sırasıyla grup I ve II olarak kaydedildi. Her iki grup yaş, cinsiyet, başvuru nedeni, komorbidite, Revize Travma Skoru (RTS), Glasgow Koma Skalası (GKS), radyolojik bulgular ve radyolojik inceleme sayısı, Doz-Uzunluk Çarpımı değerleri ve hastanede kalış süresi açısından detaylı olarak incelendi ve gruplar arası karşılaştırma yapıldı. Bulgular: Grup II'de direkt grafi ve BT tetkiki yapılan hasta sayısı ile toplam grafi ve BT tetkiki sayısı grup I'e göre daha fazlaydı. BT taramaları, grup I'deki hastaların %49'unda ve grup II'deki hastaların %55'inde travma ile ilişkili bulgular açısından negatifti. Travma ile ilişkili radyolojik bulguları olan hastalarda, travmaya bağlı majör bulgular açısından gruplar arasında anlamlı bir fark gözlenmedi. Ancak, BT'de travmaya bağlı minör bulgular grup II'de daha sıktı. Sonuç: Görüntüleme testlerinin istenme oranı zaman içerisinde artmış olsa da, majör travmayı düşündüren veya daha uzun yatış gerektiren görüntüleme bulguları açısından gruplar arasında fark saptanmadı. Bu durum, defansif tıbba yönelimin bir sonucu olarak yıllar içinde artmış radyolojik tetkik kullanımı ile ilişkili olabilir.
Purpose: We aimed to analyze imaging tests and findings in a series of geriatric trauma patients admitted to emergency department (ED) at different time intervals. Materials and Methods: Two groups of 300 randomly selected patients over consecutive five-year periods were compared. Patients admitted in the first and second five-year periods were recorded as group I and II, respectively. A comprehensive comparison was carried out between two groups regarding the age, sex, reason for admission, comorbidities, Revised Trauma Score (RTS), Glasgow Coma Scale (GCS), radiological findings and number of radiological examinations, dose length product (DLP) values and duration of hospital stay. Results: The number of patients who underwent X-ray and CT examinations and total number of X-rays and CT scans in group II was higher than those in group I. CT scans were negative for a trauma-related finding in 49% of patients in group I and 55% of patients in group II. In patients with radiological evidence of trauma, no significant difference was observed between two groups regarding the major trauma related change. However, the trauma-related minor findings on CT were more common in group II than in group I. Conclusion: Despite the increasing use of imaging tests, there was no difference in imaging findings suggesting major trauma or requiring a longer inpatient stay. This may be related to the increasing use of radiological examinations over the years as a result of the orientation towards defensive medicine.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
