Bu araştırmada güvengenlik düzeyi düşük olan üniversite öğrencilerine yönelik olarak alan uzmanlarınca yeniden gözden geçirilerek revize edilen psiko-eğitim programının katılımcıların güvengenliklerini artırmada etkin bir yöntem olup olmadığına bakılmıştır. Çalışma, ön-test, son-test ve izleme testi yapılarak düzenlenmiştir. Çalışma uygulamanın etkisini karşılaştırmak için kontrol grubunun oluşturulduğu deneysel modeldir. Araştırmanın çalışma grubu, 2017-2018 öğretim yılında Orta Anadolu’da bir üniversitedeki Meslek Yüksek Okulunda öğrenim gören toplam 16 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmanın deney grubunda 8, kontrol grubunda 8 öğrenci bulunmaktadır. Araştırmaya katılan öğrencilerin seçiminde katılımcıların gönüllülüğü esas alınmıştır. Araştırma verilerinin toplanmasında Voltan-Acar ve Öğretmen (2007)’in güvengenlik düzeyini ölçmek için üniversitede öğrenim görenlere yönelik olarak geliştirdiği Voltan-Acar Kendini Belirleme Ölçeği (Güvengenlik Ölçeği) kullanılmıştır. Deney grubundaki katılımcılar ile kontrol grubundaki katılımcılar arasında güvengenlik düzeyleri açısından farklılık incelenmiştir. Gruplar arası farklılığa bakmak amacıyla farklı gruplar için Mann-Whitney U-testi kullanılmıştır. Aynı grubun kendi içindeki değişimine bakmak için de Wilcoxon işaretli-sıralar tekniği tercih edilmiştir. Çalışmanın sonunda güvengenlik psiko-eğitim programına katılanların güvengenlik düzeylerinde anlamlı bir artış olmuştur. Bu eğitim güvengenlik ve sosyal beceri kazanımı alanında teorik ve uygulamalı çalışmalara ve alan uzmanlarına katkı sağlayacaktır. Ayrıca güvengenlik konusunda yeni araştırmaları da teşvik edecektir.
Alan : Eğitim Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|