Özet:

Özel besi sığırcılığı işletmelerinin yapısal özelliklerine, işletmelerde yetiştirilen ırkların etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Gayeli olarak seçilen 24 köyde 167 işletmede anket çalışması yapılmıştır. Yerli ve melez ırk yetiştiren işletmecilerin tahsil düzeyleri ilkokul (%59.6, %662) iken, kültür ırkı da bulunan işletmecilerde ilkokul mezunları %44.4'e gerilemekte, %11.1 ve %17.8 oranlarında orta ve lise+ mezunları da bulunmaktadır. Yerli ırk yetiştiren işletmecilerin yaşı 50-80 aralığında yoğunlaşırken, melez ırk yetiştiren ile diğer grupta yaş sınırı 18-30'a doğru kaymaktadır. İşletmelerde içdış parazit uygulaması yerli ırk yetiştiren işletmelerde %51.9 iken, diğerlerinde artan bir eğilimle %86.8 ve %100 olmuştur. Hayvanların tohumlanmasın da suni tohumlama uygulama oranları yerli, melez ve diğer işletmelerde sırasıyla, %11.5, %29.4 ve %75.6 olarak tespit edilmiştir. İşletmelerde hastalıkların görülme oranları geniş dağılım gösterirken, ayak-tırnakşap görülme oranı yerli ırk yetiştiren işletmelerde %44.2 iken diğerlerinde azalan bir oranla %8.8 ve %2.3 olmuştur. Yerli ırk yetiştiren işletmeler veteriner hizmetini arasıra alırken (%65,4), kültür ırkı da bulunan işletmeler %93.3 oranında hastalık görülünce almaktadır. Barınak yapımında yerli ırk yetiştiren işletmeler taş (%80.8) kullanmakta ve çevreyi (%78.8) örnek almaktadır. Melez ırk yetiştirenler hem taş (%45.6) hem de briket (%44.1) kullanmakta ve barınağı tecrübesine göre yapmaktadır. Sonuç olarak, işletmelerin yetiştirdikleri ırkların bakım ve besleme isteklerinin besicilik faaliyetlerini ve işletmelerin yapısal özelliklerini etkilediği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler: