Abstract:

Bu araştırma makalesinde, Akdeniz bölgesinde faaliyet gösteren bir narenciye işleme tesisi atıksularının koagülasyon-flokülasyon metodu ile arıtılabilirliği incelenmiştir. Arıtılabilirlik çalışması üç aşamada sürdürülmüş olup ilk aşamasında alum, demir-III-klorür ve magnezyum klorür koagülantları kullanılmıştır. Araştırmanın ikinci aşamasında, uygulanan alum dozunun arttırılması ile atıksuda gerçekleşecek olan KOİ ve AKM gideriminin etkisi incelenmiştir. Son aşamada ise sadece kireç kullanılması durumunda ham atıksuda gerçekleşecek olan KOİ ve AKM giderimleri araştırılmıştır. Bu çalışmada kullanılmış olan üç koagülant arasında, narenciye atıksularının arıtılmasında alum koagülantının kullanılmasının daha uygun olacağı tespit edilmiş olup pH ayarlamada kireç kullanılması neticesinde arıtma veriminin arttığı görüşmüştür. Üç aşamadan oluşan arıtılabilirlik çalışması sonucunda, narenciye atıksularının arıtılmasında koagülasyon-flokülasyon prosesinin bir ön arıtma alternatifi olarak kullanılabileceği anlaşılmıştır. Bu çalışmada tespit edilen en yüksek KOİ giderim verimi 1.000 mg/L alum dozu için %60,25 ve en yüksek AKM giderim verimi ise pH 11 değerinde %87,22 olarak ölçülmüştür.

Keywords: