Abstract:

Giriş: Erişkin hastalarda özkıyım girişimi konusunda yapılan çalışma sayısı çok yüksek olmasına rağmen çocuk ve ergenlerde çok azdır. Bu çalışmada çocuk acil servisine özkıyım girişimi nedeniyle başvuran çocuk ve ergenlerin özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntemler: Bu çalışma 01/01/2018-31/12/2020 tarihleri arasında çocuk acil servisine özkıyım girişimi nedeniyle başvuran ve çocuk ve ergen psikiyatri birimine konsülte edilen olguların dosyaları geriye dönük olarak incelenerek gerçekleştirildi. Bulgular: Altmış olgunun 48’i (%80) kız ve 12’si (%20) erkekti. Ortalama yaş 15,01±1,73’tü. En yaygın yöntem aşırı doz ilaç alımı (%63,3) ve ardından kesi (%18,3) idi. Özkıyım girişimi için en yaygın neden aile ile çatışma olarak bulundu (%36,7). En yaygın psikiyatrik tanı majör depresif bozukluktu (%30) ve bunu anksiyete bozuklukları ve davranış bozuklukları (her ikisi de %16) izlemekteydi. Madde kullanımı ve çocuk esirgeme kurumunda kalma, çoğul özkıyım girişimi ile anlamlı olarak ilişkiliydi. İstatistiksel olarak anlamlı olmamakla birlikte çoğul özkıyım girişimi oranı (%40,5 vs. %16,7) ek psikiyatrik bozukluğu olanlarda psikiyatrik bozukluğu olmayanlara göre daha yüksekti. Acil servisten taburcu edilirken önerilmiş olan çocuk psikiyatri polikliniği randevusuna olguların sadece %55’inin (n=33) başvurduğu öğrenildi. Sonuç: Acil servis sonrasında önerilen çocuk psikiyatrisi polikliniğine başvuru oranlarının düşük olması nedeniyle ailelerin özkıyım konusundaki farkındalığını artırmaya yönelik stratejiler geliştirilmelidir.

Keywords: