Özet:

“Türâbî” ifadesi “toprak ile ilgili, topraktan yapılmış olan” anlamına gelmekte olup Türk edebiyatında sıkça kullanılan mahlaslardan biridir. Bu ifadeyi mahlas olarak kullanan pek çok şair bulunmakla birlikte söz konusu şairlerin bir kısmı tekke edebiyatına, bir kısmı âşık edebiyatına, diğer bir kısmı ise divan edebiyatına mensuptur. “Türâbî” mahlaslı şairlerin en meşhuru olan Yanbolulu Hacı Ali Türâbî Baba gerek eğitimi gerek Dîvân’ı, gerekse Hacıbektaş Tekkesi postnişinliği vazifesi dolayısıyla Alevi-Bektaşi kültüründe mühim bir mevkide bulunmaktadır. Bu çalışmada ilk olarak “Türâbî” lafzının mahiyeti ile bu ifadeyi mahlas olarak seçen şairlere değinilerek bu mahlasın muhtelif şairler tarafından alınma gerekçesi üzerinde durulmaktadır. Bunun yanı sıra Türâbî Baba’nın şahsi ve edebî yaşantısı, Divân’ı ve Hacı Bektaş-ı Veli Dergâhı postnişinliği vazifesi tetkik edilmektedir.

Anahtar Kelimeler: