Özet:

Bu araştırmanın amacı, nohut üretiminde geleneksel toprak işleme (GTİ), azaltılmış toprak işleme (ATİ) ve doğrudan ekim (DE) yöntemlerinin uygulanabilirliğinin incelenmesidir. Kullanılan yöntemlerin, tarla filiz çıkış derecesi (TFÇD), ortalama çimlenme süresi (OÇS), yabancı ot gelişimi ve verim üzerine etkisi belirlenmiştir. Ayrıca kullanılan yöntemlere bağlı toprak hacim ağırlığı, porozite ve penetrasyon dirençleri de saptanmıştır. Elde edilen verilere göre; tarla filiz çıkış derecesi GTİ, ATİ ve DE için sırasıyla %98, %85 ve %88; aynı sırlama ile ortalama çimlenme süresi 22.4, 23.5 ve 23.1 gün olarak belirlenmiştir. Yabancı ot gelişimi GTİ, ATİ ve DE yöntemleri için sırasıyla %15, %56 ve %29 olarak gerçekleşmiştir. Penetrasyon dirençleri, 0-80 cm toprak derinliğinde GTİ, ATİ ve DE 1.67, 1.84 ve 1.83 MPa olarak saptanmıştır. 0-30 cm toprak derinliğindeki hacim ağırlığı GTİ, ATİ ve DE için sırasıyla, 1.15, 1.22 ve 1.24 g cm-3; porozite ise aynı sıralamada %56.7, %53.7 ve %53.1 olarak belirlenmiştir. Ürün verimleri GTİ, ATİ ve DE yöntemleri için sırasıyla 161.7, 128.2 ve 181.7 kg da-1 olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak en fazla ürün verimi doğrudan ekim yönteminde gerçekleşirken en az ürün verimi azaltılmış toprak işleme yönteminde elde edilmiştir. Nohut üretiminde yörede doğrudan ekim yönteminin uygulanabilirliği teknik ve ekonomik olarak belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler: