Özet:

Amaç: Prostat kanseri, erkeklerde en yaygın olan kanser türlerinden biridir. Değişik tipteki çoğu kanser türleri için kesin çözüm olabilecek bir tedavi yöntemi tam olarak geliştirilemediği için, bu yöndeki çalışmalar artarak devam etmekte ve güncelliğini korumaktadır. Tiyosemikarbazon (TSC) ve Schiff bazlarının türevleri ve bunların metal kompleksleri antitümör aktiviteye sahiptirler ve antitümör ilaçlar olarak kullanılmaktadırlar. Bu bileşiklerde meydana getirilen yapısal değişikliklerle oluşturulan maddelerin farklı etkilere sahip olduğu kantitatif yapı-aktivite ilişkisi (QSAR) araştırmaları ile ortaya konulmuştur. Çalışmamızın amacı, laboratuvarlarımızda sentezlenebilen ve antikanserojenik etki gösterme potansiyeline sahip bu bileşiklerin muhtemel antikanserojenik etkilerinin belirlenmesi ve bu etkilerinin mekanizmalarının aydınlatılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Çalışmada androjen duyarlı (LNCaP) ve androjen duyarsız (PC3) olarak iki farklı prostat kanseri hücre kültürü kullanıldı. İlk aşamada, prostat kanseri hücreleri TSC türevi ve farklı metal komplekslerinin 1, 25 ve 50 µM'lık konsantrasyonlarıyla 24 saat süreyle inkübe edildiler ve 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide (MTT) yöntemi ile bu maddelerin antitümör etkinlikleri belirlendi. Comet assay ile de DNA hasarı üzerinden etkilerinin varlığı tayin edildi. Bulgular: TSC ve metal komplekslerinin hepsinin (Ni kompleksi hariç) LNCaP hücrelerinin canlılığı üzerine doz bağımlı olarak etkilerinin olduğu belirlendi. Ancak PC3 hücreleri üzerine (ligandın 25 ve 50 µM konsantrasyonları hariç) herhangi bir etki gözlenmedi. Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları, test edilen ajanların LNCaP hücreleri üzerine antitümör aktiviteye sahip olduğunu ve bu etkilerini androjen reseptörü varlığında DNA hasarına sebep olarak ortaya koyduğunu gösterdi.

Anahtar Kelimeler: