Abstract:

این تحقیق که کاوشی است از منظر ادبیات تطبیقی، می کوشد یکی از جلوه های مشترک ادبیات معاصر کشورهای ایران و ترکیه را با توجه به ضرورت پژوهش در این حوزه که یکی از پژوهشهای مغفول در مجموعه ادبیات هر دو کشور است، بررسی و تحلیل نماید. تحقیقی که در صدد است به پاره ای از همسانی ها و قرابتها در گرایشها، مضامین و سبکهای ادبیات داستانی آنها دست یابد. بدون آنکه تأثیر پذیری یکی از دیگری را بخواهد به اثبات برساند. بدین منظور دو رمان شاخص از دو نویسندۀ برجستۀ ادبیات این دو کشور یعنی تنگسیر نوشته صادق چوبک و قویوجاکلی یوسف نوشته صباح الدین علی انتخاب و مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. محتوا و درونمایۀ بومی این رمانها و گرایش آگاهانه و عامدانه نویسندگان آنها به بومی نویسی ملاک اصلی گزینش این دو اثر در بین آثار فارسی و ترک بوده است. رمانهای مذکور دارای ویژگیها، اصالتها و ارزشهای بومی کشورهایشان هستند که مضمون اصلی آنها مبارزه و شورش فردی بر بی عدالتی اجتماعی، ظلم، ستم و ناروایی های طبقۀ اشراف و اصناف متقلب و انفعال دستگاههای دولتی در برابر آنها با انگیزه انتقام جویی، حق طلبی و عدالت خواهی است.

Keywords: