Görüntüleme
13
İndirme
1
Amaç: Bu çalışmada inme sonrası iyileşmede erişilebilir ev düzenlemelerinin etkisinin incelenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Adana Seyhan Devlet Hastanesi'ne akut inme ile başvuran 60 hasta çalışmaya dahil edildi (n=30, kontrol grubu n=30 çalışma grubu). Motor iyileşmeyi değerlendirmek için Brunnstrom değerlendirmesi, fonksiyonel seviyeyi belirlemek için Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği, günlük yaşam aktivitelerini değerlendirmek için Barthel İndeksi ve depresyon düzeyini belirlemek için Beck Depresyon Envanteri kullanıldı. Ev erişilebilirlik değerlendirme ve düzenlemesi için, evrensel tasarım standartlarını ve günlük yaşam aktivite yardımcı malzemelerini içeren bir form oluşturuldu. Hasta ailesine evde yapılması gereken düzenlemeler hakkında eğitim verildi. Çalışma grubunda eğitim öncesi ve sonrası ev erişilebilirliği değerlendirildi, her iki grupta motor iyileşme, fonksiyonellik, günlük yaşam aktiviteleri ve depresyon düzeyi çalışma başlangıcında, 1. Ay sonunda ve 2. Ay sonunda değerlendirildi. Sonuçlar: Ev erişilebilirlik düzenlemesi yapılan çalışma grubunda üst ekstremite motor iyileşmesinde anlamlı bir değişiklik olmadı (p=0,29). Alt ekstremite motor iyileşmesi (p=0,01), fonksiyonel bağımsızlık düzeyi (p=0,03), günlük yaşam aktiviteleri düzeyi(p=0,04) istatistiksel olarak anlamlı derece arttı. Depresyon düzeyi ise istatistiksel olarak anlamlı derecede azaldı (p=0,01). Tartışma: İnme sonrası dönemde, hasta ve hasta yakınlarına ev erişilebilirlik düzenlemeleri eğitimi verilmelidir. Hastaneler bu konuda eğitim verebilecek uzmanları istihdam etmeli, evde bakım programlarının içine ev erişilebilirlik kontrolü, eğitimi ve düzenleme hizmetleri dahil edilmelidir.
Purpose: In this study, it was aimed to examine the effect of accessible home arrangements on recovery after stroke. Material and Method: Sixty patients admitted to Adana Seyhan State Hospital with acute stroke were included in the study (n=30, control group; n=30 study group). Brunnstrom assessment was used to evaluate motor recovery, Functional Independence Scale was used to determine functional level, Barthel Index was used to evaluate activities of daily living, and Beck Depression Inventory was used to determine depression level. For home accessibility assessment and regulation, a form was created that includes universal design standards and daily living activity aids. The patient's family was educated about the arrangements to be made at home. Home accessibility was evaluated in the study group before and after the training. Motor recovery, functionality, activities of daily living and depression level were evaluated in both groups at the beginning of the study, at the end of the 1st month and at the end of the 2nd month. Results: There was no significant change in upper extremity motor recovery in the study group with home accessibility adjustment (p=0.29). Lower extremity motor recovery (p=0.01), functional independence level (p=0.03), activities of daily living (p=0.04) increased statistically significantly. Depression level decreased statistically significantly (p=0.01). Discussion: In the post-stroke period, education on home accessibility arrangements should be given to patients and their relatives. Hospitals should employ experts who can provide training on this subject, and home accessibility control, training and regulation services should be included in home care programs.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
