Abstract:

Amaç: Peripartum histerektomi sıklığı tüm dünyada giderek artmakta olan, obstetrik kanamaların tedavisinde son basamak olarak uygulanan hayat kurtarıcı bir cerrahi müdahaledir. Özellikle artan sezaryen hızları ile birlikte gelişen plasental anomaliler plasenta previa ve invazyon anomalileri peripartum histerektominin önemini artırmaktadır.Çalışmanın amacı, peripartum histerektominin bir üniversite kliniğindeki risk faktörlerini, insidansını endikasyonlarını, yönetim stratejilerini ve komplikasyonlarını incelemektir.Gereç ve Yöntemler: Bu retrospektif çalışmaya Mart 1997 ile Mart 2017 tarihleri arasında kliniğimizde doğum sonrası ilk 24 saat içinde peripartum histerektomi yapılan olguları dahil edilmiştir. Olguların demografik verileri, plasental anomali varlığı, histerektomi endikasyonları, yapıldı ise histerektomiye ek cerrahi müdahaleler, intraoperatif komplikasyonlar, transfüzyon ihtiyacı, verilen kan ürünü tipleri ve miktarları ile maternal ve perinatal mortaliteleri incelenmiştir.Bulgular: Kliniğimizde 20 yıl içinde 23 peripartum histerektomi yapılmış olup bu müdahale ‰ 1,7 sıklıkla uygulanmıştır. Peripartum histerektomi endikasyonları arasında en sık olarak plasenta invazyon anomalileri n=8; %34,8 , ikinci en sık olarak ise uterin atoni n=7; %30,4 olarak yer almaktaydı. Plasental anomalilerin plasenta previa ve invazyon anomalileri toplam oranı %52,17 olarak tespit edilmişti. Hastaların tamamına eritrosit süspansiyonu verilmiş olup verilen ortalama eritrosit süspansiyonu miktarı 11,52 ± 9,27 ünitedir. Perinatal mortalite hızı ‰ 120 iken maternal mortalite hızı ‰ 4,3 n=1 olarak tespit edilmiştir.Sonuç: Çalışma plasental anomalilere plasenta previa ve invazyon anomalileri bağlı peripartum histerektomi sıklığının giderek artığını göstermektedir. Bu nedenle bu problemlerin antenatal dönemde tanısının konması ve bu hastaların doğum yönetiminin tecrübeli bir ekip tarafından multidisipliner yaklaşımla yapılması gerekmektedir

Keywords: