Özet:

Bretton Woods, sabit döviz kurları sistemine dayalı yeni uluslararası parasal düzenle özdeşleşmektedir. Bretton Woods aynı zamanda Fordist birikim rejimine geçişte ve Keynesçi kapitalizmin yaygınlık kazanmasında bir eşiktir. Merkez’de hızlı birikim ve büyümeyle birlikte refah devleti uygulamaları yaygınlaşmış ancak yerel ve dışsal etkenler refah devleti uygulamasında farklılıklara yol açmıştır. Bu döneme emperyalizm ve yeni-sömürgecilik damga vurmuş ve Amerika Birleşik Devletleri hegemon güç olarak dünya sahnesinde yerini almıştır. Çevre’de, ülkelere göre farklılıklar gözlense de “zalim Taylorizm” ve “Çevre Fordizmi” birikim rejimi olarak öne çıkmış ve bazı ülkelerde “minimalist sosyal devlet” anlayışı pratiğe dökülmüştür. Ekonomik kriz ile birlikte çöken Bretton Woods sistemi, 1970’lere damgasını vuran stagflasyona karşı Keynesçi politikaların çözüm bulamaması ve değişen ekonomik-finansal koşullar Fordizm’in sonunu getirmiş, post-Fordizme ve neoliberal politikalara geçişi hızlandırmıştır.

Anahtar Kelimeler: