Özet:

Bu çalışma 2004–2005 yılları arasında Bursa Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümünde ve Atatürk Bahçe Kültürleri Merkez Araştırma Enstitü- sündeki ayva koleksiyon bahçesinde4 yer alan standart ayva çeşitleri üzerinde yapılmıştır. Çeşitlerin çiçeklenme zamanları ve çiçek tozlarının çimlenme güçleri %0, %5, %10 ve %15 sakkaroz içeren ortamlarda asılı damla yöntemine göre belirlenmiştir. Tozlamadan 24 saat sonra alınan örneklerde çiçek tozu borusunun dişicik borusundaki gelişme hızı ve durumu lakmoid boyama yöntemine göre incelenmiştir. Tozlamalardan sonra tüm kombinasyonlarda belirli aralıklarla meyve sayımı yapılarak meyve tutma oranları ve hasat zamanı elde edilen meyvelerin ağırlıkları ölçülmüş- tür. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, çiçek tozları çeşitlerin çoğunda %10 ve %15 sakkaroz içeren ortamlarda en yüksek çimlenmeyi göstermişler ve çimlenme oranları %26,25 ile %100,00 arasında değişmiştir. Kendileme ve melezleme kombinasyonlarında çiçek tozu borularının dişicik borularındaki gelişmelerinde herhangi bir farklılık ve anormallik gözlemlenmemiş bazı çiçek tozu boruları tozlanmadan 24 saat sonra tohum taslağına ulaşmıştır. Melezleme ve kendilemeler arasında meyve tutma değerleri bakımından bir fark saptanmamış ve meyve tutma oranları %49,9 ile %76,1 arasında değişmiştir. Melezleme ve kendilemelerden elde edilen meyvelerin ağırlıkları arasında önemli bir farklılığa rastlanmamış, bu bakımdan çeşitler arasında önemli bir değişim görülmüştür. Araştırma sonuçlarına göre çalışılan bu 15 ayva çeşidi kendine verimli olup, bu çeşitlerle tek çeşit kullanılarak kapama bahçe kurulması önerilebilir.

Anahtar Kelimeler: