Abstract:

Amaç: Bu çalışma, hemşirelerin iş doyum düzeylerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırma, Bursa Çekirge Devlet Hastanesi’nde çalışan hemşireler üzerinde yapılmıştır. Hastanede çalışan toplam hemşire sayısı 357 olup, bunlardan çalışmaya katılmayı kabul eden 284 hemşire %79,5 çalışma grubunu oluşturmuştur. Araştırmanın yürütülmesi için gerekli olan verileri toplamak amacıyla iki form kullanılmıştır. Birinci kısımda hemşirelerin bazı sosyo-demografik özellikleri ile ilgili, ikinci kısımda ise Minnesota İş Doyumu Ölçeği ile ilgili sorular yer almaktadır. Veriler, Statistical Package for the Social Sciences SPSS version 20.0 istatistik paket programında değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışma grubunu oluşturanların 203’ü %71,5 kadındır. Yaşları 17-54 arasında değişmekte olup, ortalama 33,1±7,85 yıldır. Bu çalışmada hemşirelerin genel iş doyumu düşük düzeyde olup, puan ortalaması 2,83±0,73’tür. Çalışmamızda yapılan çoklu lineer regresyon analizine göre işinden memnun olmanın ve toplam 5 yıl ve altında çalışmış olma durumunun içsel-dışsal ve genel doyumu; son bir yılda kongre/seminer vb. etkinliklere katılmış olmanın sadece içsel doyumu, aile gelir durumunun 2000 TL ve altında olmasının ve 20012500 TL arası olmasının ise dışsal ve genel doyumu artırdığı saptanmıştır. Sonuç: Çalışmamızda hemşirelerin iş doyum düzeylerinin düşük düzeyde olduğu bulunmuştur. İş doyumunu artırmak için; 5 yıl ve üzerinde çalışanlara haftalık çalışma süresinin 45 saat altına çekilmesine yönelik yeni planlamaların yapılması, hemşirelerin çalışacakları birimle ilgili tercihlerinin dikkate alınması ve hemşirelikte bilimsel aktivitelerin desteklenmesi, devletin ilgili kurumlarının 2001 TL’yi minimum ücret olarak kabul ettirebilecek bir düzenleme yapması yararlı olabilir

Keywords: