Özet:

Birçok yazarın yazı hayatına kendinden, yaşanmışlıklarından yola çıkarak başladığını söylemek mümkündür. Orhan Kemal’in severek okuduğu ve örnek aldığı Panait Istrati ve Maksim Gorki, romanlarında sıklıkla kendi hayatlarından esinlenmişlerdir. Benzer biçimde Orhan Kemal de ilk romanlarına "Küçük Adamın Notları" başlığıyla yaşadıklarını yazarak başlamıştır. İlk romanı Baba Evi (1949), "Küçük Adamın Notları" serisinin birinci kitabıdır. Onu izleyen Avare Yıllar (1950) ise ikincisidir. Araya başka romanlar girse de Orhan Kemal hayatını yazmaya devam etmiştir. Avare Yıllar’ın devamı niteliğinde olan Cemile (1952), ilk yayımlandığında "Küçük Adamın Notları 3" üst başlığını taşır. Cemile’nin devamı niteliğinde olan Dünya Evi, çok daha sonra 1958’de yayımlanır. 1965’te yazdığı Bir Filiz Vardı romanı yaşadığı bir aşktan esinlenmesi dolayısıyla bu kapsama alınabilir. Bu otobiyografik roman serisine 1968’de yayımlanan Arkadaş Islıkları da eklenebilir. Bu romanlar, yazarın hayatından yoğun izler taşıyan ve otobiyografik özellikler gösteren eserlerdir. Bu çalışmanın amacı, Orhan Kemal’in otobiyografik ayrıntılar taşıyan altı romanını inceleyerek yazarın hayatını, romanlarına nasıl aksettirdiğini dikkatlere sunmaktır. 

Anahtar Kelimeler: