Özet:

Siyasî nedenlerden dolayı Kıbrıs’ta Türklerin mevcut olduğu bilinmeye başlamasına rağmen, bu cemaat (community) üzerine çok az çalışılma yapılmıştır. Eski ve Ortaçağ Kıbrıs’ı üzerine çok ayrıntılı çalışmalar yapılmış iken, adanın Türk yönetimi altındaki tarihi ile buraya yerleştirilen Türklerin tarihi epeyce ihmal edilmiştir. Bu tebliğ için gerekli malzeme, çoğunlukla 1954 yılında Kıbrıs’ta toplanmıştır. Bu malzemeye dayanan sonuçlar kesin değildir. Tek başına bir değer ifade eden henüz kaydedilmemiş çok delil halâ vardır. Kıbrıs’ın nüfusu yaklaşık iki yüz yıldır çoğalmaktadır ve şimdi (1954 yılında) 527.000 olarak tahmin edilmektedir. Bu toplam nüfusun beşte dördü, ana dil olarak, Rumca konuşurlar, inanç bakımından Ortodoks Kilisesine mahkûm değillerse de, terbiye bakımından ona bağlıdırlar ve kendilerini Rum olarak nitelerler. Bunların dışında kalanların çoğu, Müslüman gibi eğitilmişlerdir, her zaman olmasa bile sık olarak Türkçe konuşurlar ve Ortodoksların kendilerini Rum olarak nitelediği gibi, bunlar da kendilerini daha çok Türk olarak nitelerler. Ayrıca, Maruniler ve Ermeniler gibi küçük gruplar da vardır. İki aslî cemaat, tüm adaya dağılmış olması sebebiyle, Kıbrıs,dolu manasıyla, çoğulcu bir toplumdur. Her iki toplum da kendi bölgelerinin merkezleri olan altı kasabanın her birinde temsil edilmektedirler ve bu cemaatler tarafından meskun özel müstakil köyler veya oransal (nüfus bakımından) farklılıklarına rağmen, karma köyler her yerde bulunabilir. Aşağıdaki çizelge bu kasabaların her birinde bulunan Rum ve Türklerin sayılarını göstermektedir. Rakamlar, son nüfus sayımı olan 1946 Nüfus Sayımı’ndan alınmıştır ve rakamlar elliye yuvarlanmıştır. Baf Limanı ile İhtima (Ktima) bir kasaba olarak yazılmıştır.

Anahtar Kelimeler: