Abstract:

1917 yılında gerçekleşen Rus ihtilâlleri, Rus ve Dünya Tarihi için çok önemli bir dönüm noktasıdır. İlk ihtilâlle Çarlık Rusyası çökmüş, ikinci ihtilâl ise Çarlık rejimini bitiren Geçici Rus hükümetinin kısa ömrünün sonu olmuştur. Gerek Geçici hükümet ve gerekse Bolşevik hükümeti Ermenilere yönelik politikalar ve yayınlamış oldukları beyannâmelerle, selefleri Çarlık Rusyası’ndan farklı düşünmediklerini göstermişlerdir. I. Dünya Savaşı’nın bu son evresinde Rus hükümetlerinin bu politikaları, işgalden kurtulma aşamasında bulunan Doğu Anadolu’daki Türk topraklarının müstakbel kaderiyle yakından alakalı olmuştur. Rus işgal sahasında bulunan ve Rusya’dan bölgeye getirilen Ermeniler, Rus hükümetlerinin mezkûr toprakları terk etmemek için vaatlerle dolu bu politikalarıyla, birtakım hayalî beklentilere kapılmaktan kendilerini alamamışlardır. Ancak Türk hükümetlerinin siyasî ve özellikle askerî girişimleri, bu “mev’ud politikaları” sonuçsuz bırakmakta gecikmeyecek ve Ermeni ümitlerini boşa çıkartacaktır.

Keywords: