Abstract:

1939 yılında Almanya’nın Polonya’ya saldırısı ile başlayan İkinci Dünya Savaşı’nda Türkiye savaş sonuna kadar sıcak savaşın dışında kalmasına rağmen savaştan sosyal, ekonomik ve kültürel olarak etkilenmiştir. Savaşın yarattığı ekonomik kriz ve ticaret yollarındaki sıkıntıdan dolayı, ithalatın büyük oranda durdurulması ve ihtiyaçların halk tarafından karşılanması ile sorunların çözüleceğine inanılmıştır. Bu süreçte hükümet tarafından köylülere el tezgâhları ve iplik dağıtılarak, giyim ihtiyaçlarının karşılanması ve onlara yeni bir gelir kapısı oluşturulması hedeflenmiştir. Köylülere el tezgâhlarının kullanımı hakkında bilgi verilmesi için, dağıtımlar uzman ekiplerin katılımı ile yapılmıştır. Ayrıca el tezgâhlarının kullanımının yaygınlaşması amacıyla halkevleri tarafından kurslar açılmıştır. Savaş yıllarında ve sonraki dönemde dokumacılık kırsal kesim için kurtuluş yolu olarak görülmüş, ancak savaş yıllarındaki olumsuzluklardan dolayı dokumacılık savaş sürecini geçiştiren bir uğraştan öteye gitmeyi başaramamıştır. Çalışmada, o dönemdeki hükümetin dokumacılık ve kooperatifçilik ile ilgili politikaları ve etkileri üzerinde durulmuştur.

Keywords: