Abstract:

Bu çalışmada Ya’kûb Afvî’ye ait Netîcetü’t-Tefâsîr fî Sûreti Yûsuf adlı eser incelenmiştir. 17.yüzyılın sonu ve 18. yüzyılın başlarında yaşamış olan Ya’kûb Afvî vaiz, âlim ve Celvetî şeyhidir. Öncelikle Afvî Efendi’nin hayatı ve eserleri hakkında birinci el kaynaklara ulaşılarak bilgi verilmekte ardından müellifin eseri Kur’ân ilimleri ve Tefsir metodolojisi açısından tahlil edilmektedir. Müellif hattı esas alınan bu eserin dilbilimsel ve tasavvufî yönden öne çıktığı görülmektedir. Eserde rivâyet ve dirayet metodunun kullanıldığı, yazarın vaiz olması hasebiyle yer yer vaaz üslûbundan istifade ettiği görülmektedir. Âyetleri, âyetler, hadisler, sahâbe ve tâbiîn kavli, Arap şiiri, kırâat vecihleri ve israiliyyatla açıklamış olması eserin rivâyet yönüne işaret etmektedir. Sarf, nahiv, belâgat, fıkhî, kelâmî ve tasavvufî değerlendirmeleri ise dirayet yönünü ifade etmektedir. Tasavvufî bağlamda âyetlerden ahlakî, itikadî ve uhrevî açıdan hisseler çıkarması, kulluk sanatının inceliklerine nüfuz etmesi, eseri özgün bir miras kılmaktadır

Keywords: