Görüntüleme
17
İndirme
2
Öz İbn Acîbe (öl. 1224/1809), ilmî şahsiyeti, tasavvufî kişiliği, eserleri ve görüşleriyle etkisi İslam coğrafyası başta olmak üzere dünyanın pek çok bölgesinde hissedilmiştir. O, yaşadığı dönemdeki çeşitli sorunları yakinen müşahede etmiş, onları ifade etmede ve özellikle tasavvufla ilgili sorunlara çözüm bulmada önde gitmiştir. Bu makale, İbn Acîbe’nin Silkü’d-dürer fî zikri’l-kazâ ve’l-kader eseri başta olmak üzere diğer eserlerine başvurarak onun vebâ/tâun gibi hastalıklara bakışını, betimsel analiz yöntemiyle tahlil etmeyi ve literatüre katkı sağlamayı hedeflemektedir. İbn Acîbe, vebâ ve tâun gibi hastalıkları kaza ve kader bağlamında ele almış, hikmet ve kudret zaviyesinden açıklamıştır. İbn Acîbe, vebâ bulunan yere girme konusunda, insanları içinde bulundukları manevî makam ve hallere göre farklı bakış açılarıyla değerlendirmektedir. İbn Acîbe’nin düşüncesinde, vebâ/tâun gibi hastalıklara doğru bakışın olabilmesi için yakîn merhalelerini aşmak elzemdir. Zira yakîn terbiyesi kişinin manevi yönünü ve Rabbi ile ilişkisini güçlendirmektedir. Bütün işler Allah’a aittir. Ölüm de hayat da Allah’ın kudretindedir. Sebeplerin ölüme hiç bir tesiri yoktur. Vebâ gibi musibetlere karşı sabırlı olmak, Allah’ın hükmüne rıza göstermek ve teslimiyet gereklidir. İbn Acîbe, hikmet bakışına sahip avam ve havâs düzeyindekiler için tedbir almayı uygun görürken, kudret bakışına sahip havâssu’l-havâs derecesindekiler için Allah’ın takdiri ve tedbiri karşısında kişisel takdir ve tedbirin terk edilmesini uygun görmektedir.
İbn ˈAjība (DoD 1224/1809), his influence with his scientific personality, sufi personality, works and ideas has been felt in many regions of the world, especially in Islamic geography. He closely observed various problems in his time, expressed them and was particularly prominent in finding solutions to problems related to sufism. This article aims to analyze Ibn ˈAjība's view of diseases such as plague/taˈun by using descriptive analysis method and to contribute to the literature by referring to his other works, especially Silk al-durar fī dhikr al-qadā’ wa al-qadar. Ibn ˈAjība considered diseases such as plague and taˈun in the context of predestination and explained them from the point of view of wisdom (hikma) and power (qudra). Ibn ˈAjība evaluates people from different perspective, according to their spiritual states and stations, about entering the place where the plague is found. In Ibn ˈAjība's thought, it is essential to overcome the stages of the certainty (yaqîn) in order to have a correct view of diseases such as the plague/taˈun. Because certainty upbringing strengthens one's spiritual side and one's relationship with one's Lord. All affairs belong to God. Both death and life are in the power of God. Causes have no effect on death. It is necessary to be patient in the face of calamities such as the plague, to consent to God's judgment and to surrender. While Ibn ˈAjība considers it appropriate to take precautions for those at the level of common people and elite who have a view of wisdom, he considers it appropriate to abandon personal discretion and precaution in the face of God's providence and precaution for those at the level of the most privileged degree who have a view of power.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
