Abstract:

Türkiye, Asya ve Avrupa arasında ekonomik, siyasî, kültürel bir köprü, komşu ülkeleriyle devamlı etkileşim halinde olan bir ülkedir. Yunanistan, Rusya, Ermenistan, Azerbaycan, Suriye, İran, Irak gibi komşularımızla olan ilişkilerimiz yüzyıllar boyunca sürmüş; sosyo-kültürel alışverişlerimiz neticesinde halk kültüründeki söyleyişler hatta dilbilimsel söylemler de etkilenmiştir. Bu çalışmamızda, bölgelere göre halkın sınırdaşlarıyla geçmişte yaşamış oldukları savaş, göç, istila, gibi toplumsal çalkantılar karşısında içlerindeki acıyı, öfkeyi ve zulmü yaşatan ifadeler, “etnik” olarak adlandırmıştır. Örneğin, yıllarca Ermeni zulmüne uğrayan Doğu ve Güneydoğu Bölgesi halkı, olumsuz veya kötü bir davranış sergileyen kişiye “Ermeni” diye küfür eder; onun bu olumsuz veya kötü davranışını dile getirmeye çalışır. Yine Karadeniz Bölgesi’nde “Rum tohumu” diyerek küfür eden bir kişi, o bölgede Rum zulmünü gören, yaşayan, işiten daha doğrusu o zulümleri “Millî Bilinç Altı”na atan kişidir. Çalışmamızda buna benzer bölgesel etnik küfürler derlenmiş; bu küfürler dilbilimsel açıdan incelenmiştir.<

Keywords: