Citation Number
5
Views
164
Downloands
35
İsim hâl eklerinin birbirinin yerine kullanılması, Türk dili tarihi içinde Eski Türkçeden beri bilinen bir durumdur. Bu kullanımları kesin bir sonuca bağlamak zor olsa da şekil ve işlev olarak hâl eklerinin birbirine yakın olması (çeşitli fonksiyonlarla isimlerle diğer kelime türleri arasında münasebet kurmak gibi), mahallî dil özelliklerinin müstensih tarafından esere yansıtılması, eklerin oluşma biçimleri, ek kısalması gibi muhtemel sebepler ilk akla gelenlerdir. Farklı farklı metinlerde ve ağız derlemelerinde daha önce tesadüf edilmeyen hâl eki kullanımlarına rastlanmaktadır. Bugün standart olarak kabul ettiğimiz bir hâl kategorisi için bu tarz metinlerde farklı kullanımlar görülebilmektedir. Bu biçimler hâl kategorisinin anlaşılması adına çok önemlidir. 1882 yılında istinsah edilen geç dönem Çağatayca bir Kelile ve Dimne tercümesinde sıra dışı bir hâl eki kullanımı vardır. Bu eserde Çağataycada yaygın bir kullanım olan akkuzatif ekinin genitif ekinin yerine kullanılmasının yanında tersi olarak genitif ekinin de akkuzatif ekinin yerine kullanıldığı görülmektedir. Böylece akkuzatif=akkuzatif, akkuzatif=genitif; genitif=genitif, genitif=akkuzatif denkliği ortaya çıkmıştır. Bu makalede bu kullanımın bireysel bir müstensih tercihi mi, yoksa bir ekin fonksiyonunun kesinleşmemesinden kaynaklanan nöbetleşe kullanım mı (veya ek nöbetleşmesi) başka bir gramer olayı mı olduğu hususu irdelenecektir. 156212 kelimelik hacimli bir metin olan söz konusu eserde yüzlerce defa geçen bu eklerin örnekleri incelenerek ve genel Çağatayca gramerleri göz önünde bulundurularak bu gramer olayının bir sebep ve sonuca bağlanmasına çalışılacaktır.
The use of the name additions in place of each other is a situation known since the ancient Turkish language in the Turkish language history. Although it is difficult to link these uses to a certain conclusion, the possible reasons, such as the form and function of the state additions are close to each other (such as the establishment of relationships between various functions and names and other word types), the reflection of the local language characteristics by the author, the form of additions, the additional shortening are the first things that come to mind. In different texts and oral columns there are previously untouched cases of use of attachments. Today, we can see different uses in this type of text for a state category that we accept as standard. These forms are very important for the understanding of the category. The late period of 1882 was introduced in a time-based Kelile and Dimne translation, with an unusual use of a state-of-the-art attachment. In this work, it is seen that accumulative additives, which are a common use in Time, are used instead of genetic additives, on the contrary, genetic additives are also used instead of accumulative additives. There is an accusative = accusative, accusative = genetic; genetic = genetic, genetic = accusative equation. In this article, it will be discussed whether this use is an individual preference or whether the use (or add-on) is a grammatical event resulting from the non-confirmation of an add-on function. By examining the examples of these attachments, which are a text with a volume of 156212 words, hundreds of times in the subject work, and taking into account the general Grammar of the Grammar, it will be attempted to link a cause and result of this Grammar event.
Field : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Citation Owners
Similar Articles
Journal Information
Listen Paper
Print This Page
Share
Mendeley
