Görüntüleme
12
İndirme
5
Bu çalışma, kamu sektöründe son dönemlerde gelişen alanlar olan inovasyon ve öğrenmeyi örgütler arası ilişkiler bağlamında ele alarak literatüre katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. İnovasyonlar öğrenme yoluyla yayıldığından ve örgütsel öğrenme inovasyona yol açtığından bu iki kavram yakın ilişkili hatta birbirinin ardılı olarak kabul edilmektedir. Bununla birlikte kamu yönetimi alan yazınında konuyla ilgili hem teorik hem de pratik çalışmaların sayısı oldukça kısıtlıdır. Araştırmada kamu kurumlarının ürettiği inovasyonun diğer kurumlarca uyarlanması sonucunda ortaya çıkabilecek olası sonuçlar üzerinde durulmakta dolayısıyla konunun hem teorik hem de pratik alt yapısını geliştirmeyi amaçlayan bir kavramsal çerçeve sunulmaktadır. Bu tipolojide, örgütler arası öğrenme sürecinin muhtemel sonuçlarının inovasyon veya gelişme olduğu; örgütler arası öğrenme süreci aşamalarının ise iş birliği, yayım ve bilgi transferi şeklinde gerçekleştiği öne sürülmüştür. Ayrıca öğrenme sürecinin düzgün bir şekilde işleyebilmesi için kaynak ve alıcı kuruluşların da örgütsel kapasitesinin yeterli olması gerekmektedir. Dolayısıyla önerilen çerçeve, kamu sektörü inovasyonu ve kurumları arasındaki öğrenme için dört farklı olası uygulama sonucu ortaya koymaktadır: İnovasyon, hem kaynak hem de alıcı kuruluşların yeterli kapasitesi nedeniyle tamamen transfer edilebilir; ya kaynak ya da alıcı kurumun yetersiz kapasitesi nedeniyle kısmen transfer edilebilir ve iki durum da kurumsal iyileşme ile sonuçlanabilir veya tüm tarafların yetersiz kapasitesi neticesinde ne inovasyon ne de iyileşme aktarılabilir.
This research intends to contribute to investigations into innovation and inter-organizational learning as newly emerging fields in the public sector literature. Both concepts are considered as interrelated and sequential since innovations are disseminated via learning and learning mostly creates innovation. In this paper, a framework, which aims to improve both theoretical background and praxis on the subject, is propounded on the relationship between innovation and learning in the inter-organizational context. Within this typology, changes acquired within the organizations after the process of inter-organizational learning are divided into two categories, innovation and improvement, in parallel with inter-organizational learning being realized in three parts — collaboration, diffusion and knowledge transfer. Organizational capacity of the originating and recipient organizations are also seen at a level that is competent enough to handle the learning process to carry it out properly. Hence, the suggested framework puts forward four different variations for the public sector innovation and learning among the organizational relations: Innovation can be fully transferred, or it is partially transferred by reason of insufficient capacity of either originating or recipient organizations and become improvement at the end of these two processes or finally no innovation is adopted to the receiver organizations.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
