Özet:

Amaç: Bu çalışma engelli (zihinsel, bedensel, işitme) çocuğu olan annelerin ruhsal durumlarının ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel özellikte olan bu araştırma, Erzincan’da bulunan iki ayrı özel eğitim ve rehabilitasyon merkezinde iletişim kurulabilen ve çalışmaya katılmaya gönüllü 154 engelli çocuğun anneleri ile yapılmıştır. Veriler çocuklar ve annelerinin tanıtıcı özelliklerini içeren soru formu ve Ruhsal Belirti Tarama Ölçeği (SCL-90-R) kullanılarak, yüz yüze görüşme yöntemi ile toplanmıştır. Bulgular: Annelerin yaş ortalaması 39.29±8.80, çocukların yaş ortalaması 12.15±7.05’dir. Çocukların %61.7’si mental retardasyon, %18.2’si serebral palsi, %10.4’ü işitme, %7.1’i down sendromu, %2.6’sı otizm nedeniyle eğitim merkezlerine devam etmektedir. Annelerin Genel Belirti Düzeyi (GSI) puan ortalaması 2.12±0.49 (hafif psikolojik belirti) olarak belirlenmiştir. SCL-90-R Ölçeğinin alt ölçeklerinden alınan ortalamalar sırasıyla depresyon (2.71), somatizasyon (2.23), öfke/düşmanlık (2.21), paranoid düşünce ve psikotizm (2.18), anksiyete (2.06), fobik anksiyete (2.0), ek maddeler (1.99) ve kişilerarası duyarlılık (1.71) olarak saptanmıştır. Sonuç: Bu çalışmada annelerin özellikle depresyon, somatizasyon, öfke/düşmanlık, paranoid düşünce ve psikotizm yönünden psikolojik belirti gösterdikleri belirlenmiştir. Bu sonuçlar doğrultusunda ailelerin özellikle annelerin yaşadığı olumsuzluklarla başa çıkabilmeleri için sağlık çalışanlarının aile odaklı destek programlarını düzenlemesi önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler: