Görüntüleme
26
İndirme
2
Human beings frequently exhibit destructive behaviours toward the physical environments in most of their institutions, including art. Within this context, some performance arts display the abject situation as a result of the bizarre encounters with the feared and disgusted other. This encounter consecutively determines the relational payoff of human beings. Such display also preserves the so-called distinction between human and Nature as nonhuman is presented as a piece of art separated from the self. Moreover, the exhibition of the Other as a cultural product unwittingly underlines that human beings reveal Nature as the Other prompted for the Cultural gaze. This categorisation feeds on any nonchalance of human beings towards a potential environmental catastrophe created by the very categorisation between Nature and Culture. Within this framework, this study will focus on the nonchalance of humanity towards an unavoidable environmental catastrophe they created, which creates an anthropocentric dilemma. To exemplify this dilemma, this study will make use of examples from Mike Barlett’s play entitled Earthquakes in London (2010).
People often show a devastating attitude towards the environment in most institutions, including art. In this context, some performing arts reveal the scary situations arising as a result of strange encounters with others who are scared and hated. This meeting also determines that people are counting in this connection. At the same time, the created difference between man and nature is continued, since this type of exhibitions are not human, being evaluated in the status of an artwork separately from the human essence. It also shows that without realizing that the Other is displayed as a cultural product, man classifies Nature as the Other to be viewed by Culture. This classification is fed with the uncertainty that people feel against the potential environmental disasters that are expected to be the result of this category created again between Nature and Culture. In this context, this study will be focused on the unprecedented environmental disasters that people have created themselves—which is the binary of the human-centric perspective—the unprecedented environmental disasters. For example, Mike Barlett will use examples from the London Earthquakes (Earthquakes in London - 2010) game.
İnsanlar çoğu zaman sanat dâhil çoğu kurumlarında çevreye karşı yok edici bir tutum sergilerler. Bu bağlamda, bazı performans sanatları korkulan ve nefret edilen ötekiyle tuhaf karşılaşmalar neticesinde ortaya çıkan ürkütücü durumları ortaya koyar. Bu karşılaşma da insanların bu bağlantıda hesaplaşmasını belirler. Aynı zamanda, bu tip sergilemelerle insan olmayan, insan özünden ayrı olarak bir sanat eseri statüsünde değerlendirildiğinden insan ve doğa arasındaki oluşturulmuş fark devam ettirilir. Ayrıca, Ötekinin kültürel bir ürün gibi sergilenmesi farkında olmadan, insanın Doğayı Kültür tarafından bakılacak Öteki olarak sınıflandırdığını da gösterir. Bu sınıflandırma insanların, yine Doğa ve Kültür arasında oluşturulmuş bu kategori neticesinde olması beklenen muhtemel çevresel felaketlere karşı duyduğu umursamazlıkla beslenir. Bu bağlamda, bu çalışma insanların kendilerinin yarattığı – ki bu da insan merkezli bakış açısının ikilemidir – önlenemez çevresel felaketlere karşı umursamazlığı üzerine odaklanacaktır. Bu ikilemi örneklendirmek içinse Mike Barlett’in Londra’da Depremler (Earthquakes in London – 2010) başlıklı oyunundan örnekler kullanacaktır.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
