Abstract:

Gerçeğin yerine bir modelin konulması ve bu modelin gerçeklik olarak benimsenmesi şeklinde tarif edilen simulasyon, bireyler ve topluluklar üzerindeki ekonomik, sosyal ve sosyo-psikolojik etkileri nedeniyle kitle iletişim çalışmalarının uzun yıllardır başat araştırma ve tartışma konuları arasındadır. Televizyonun neo-liberal politikalar doğrultusunda kullanılmaya başlaması kitlelerin gerçek yaşam ile modellenen yaşam arasındaki farklılıkların idrakını bulanıklaştırmıştır. Günümüzün bütünleşik medyasında ise kitleler için modellenen gerçekliğe dayalı bir yaşam biçimi üretilmektedir. Bu bağlamda pazarlama iletişiminde sosyal medyanın kullanımı kitleleri öz olan gerçeklikten tamamen koparma noktasına ulaştırabilmesi bakımından çarpıcı bir gelişim göstermiştir. Bireylerin gerçeklikten kopmasına neden olan bu durum, halkla ilişkilerin dürüstlük ve şeffaflık ilkeleri ile uyuşmamakta ve etik açıdan sorunlara işaret etmektedir. Çalışmanın amacı, markaların sosyal ağlarda vaat ettikleri iki yönlü simetrik iletişim aracılığıyla bir hiper-gerçeklik yarattığını ortaya koymak ve bu durumu halkla ilişkiler etiği çerçevesinde değerlendirmektir. Bu bağlamda, selfi kampanyaları Baudrillard’ın hiper- gerçeklik kavramı üzerinden kuramsal olarak tanımlanmakta ve Türkiye’de markaların kampanyalarında kullandıkları söylemler halkla ilişkilerin etik ilkeleri çerçevesinde analiz edilmektedir.

Keywords: