Özet:

Baba yokluğu, babanın ölüm, boşanma ya da diğer nedenlerle aile ikametinde bulunmadığı veya fiziksel olarak bulunduğu halde ilgisizlik, ihmal, hastalık gibi nedenlerle çocuk için duygusal olarak var olmadığı durumları tanımlamak için kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, baba yokluğunun ergenler üzerindeki olumsuz etkilerine odaklanarak bu etkilerin azaltılmasına yönelik çalışmalara katkı sağlamaktır. Bu amaçla yapılan literatür taramasında baba yokluğu, ölüm nedeniyle oluşan baba kaybı hariç tutularak, bir ergenin yaşamının bir kısmında veya tamamında biyolojik babası ile birlikte aynı evde bulunmaması anlamında ele alınmış ve baba yokluğunun yol açtığı olumsuz sonuçlara odaklanan literatür incelenmiştir. Elde edilen sonuçlar, babaları olmadan yetişen çocukların bazılarının terk edildikleri algısı nedeniyle güven sorunu yaşadıklarını, daha yüksek bir öfke duygusu ile davranabildiklerini, ergenliğe ve genç erişkinliğe doğru bu sorunların yasa dışı maddelerin kullanımı da dahil olmak üzere suç işleme potansiyelini artırdığını ortaya koymuştur. Bazı araştırmalar, baba yokluğunun çocuğun akademik performansı üzerinde olumsuz etkisinin olduğunu ve okulu bırakma olasılığını yükselttiğini gösterirken, aynı zamanda kaygı ve depresyon gibi duygusal sorunların yanı sıra intihar veya kendine zarar verme davranışlarını da artırdığını göstermiştir. Sonuç olarak, baba yokluğu yaşayan ergenlerin babaları ile birlikte yaşayanlara göre daha yüksek oranda sorunlar yaşadıklarını öne süren geniş bir araştırma tabanı bulunmaktadır. Bu bağlamda sorunun çözümüne yönelik olarak anne ve babaların, öğretmenlerin birlikte hareket etmeleri ve özellikle okul psikolojik danışmanlarının bireysel ve grupla psikolojik danışma çalışmalarını aileleri de içine alacak biçimde genişletmeleri önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler: