Özet:

Bu araştırmanın amacı, Türkiye’de özel yetenek alanında 2015-2020 yılları arasında yapılan lisansüstü eğitim tezlerini inceleyerek, alandaki genel durumu ortaya koymaktır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli kullanılmıştır. Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi veri tabanından belgesel tarama tekniği kullanılarak ulaşılan 281 adet çalışmaya ait bulgular betimsel olarak analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre yüksek lisans düzeyindeki çalışmaların sayısı doktora çalışmalarından daha fazladır. En çok çalışmanın yayımlandığı yıl 2019 olmakla beraber 2020 yılında yayımlanan yüksek lisans tezlerinin sayısında önceki yıllara göre düşüş saptanmıştır. Çalışmaların büyük kısmı Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalına aittir. İlköğretim Ana Bilim Dalı ve Özel Eğitim Ana Bilim Dalının da alana katkısı oldukça fazladır. “Özel yeteneklilerin eğitimi”, “Özel yeteneklileri tanımlama ve özellikleri” konuları ağırlıklı olarak çalışılmıştır ancak “21. yüzyıl becerilerinin geliştirilmesi”, “Ebeveyn eğitimi”, “Özel yeteneklilerin kariyer gelişimleri” üzerinde en az çalışılan konulardır. Çalışmaların büyük kısmı ilişkisel tarama modeli ile yapılmakla beraber durum çalışmasının, tarama modelinin de kullanıldığı oldukça çok çalışma mevcuttur. Örneklem olarak “öğrenci” en yaygın tercihtir ve ardından “öğretmen” gelmektedir. “Ortaokul” en çok çalışma yapılan eğitim kademesiyken “Okul öncesi” ve “lise” eğitim kademeleri ile yapılan çalışmaların sayısı oldukça azdır. En çok kullanılan veri toplama aracı ölçektir ve t-testi en sık kullanılan veri analiz tekniğidir. Son olarak, ulaşılan bulgular yorumlanarak öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler: