Özet:

Salât kavramı, çokanlamlı/lafzı müşterek bir kelime olup vahiy sürecinde ıstılahi anlamını kazanarak kavramlaşmış ve Türkçe’de namaz ibadetine indirgenerek anlam daralmasına uğramıştır. Salât kelimesinin ezdad ve müteradif olduğu da ifade edilmiştir. Ancak bize göre salât kavramı ezdad ve müteradif bir lafız değildir. Salât kavramının, cahiliye döneminde Arapçaya Ehl’i-Kitâp’tan geçtiği ve o dönemdeki Arapların bunu İbranice’deki anlamıyla (dua) kullandıkları görülmektedir. Arapların başka dillerden alıp Arapçalaştırdıkları salât kavramının sözlüklerdeki anlamları kronolojik olarak şu şekilde sıralanabilir: “Sırtın ortası; uyluk kemikleri, uyluk kemiklerinin hareket ettirilmesi; yarış atlarından ikinci olanın birincinin uyluğunun hizasında durması; saygı için eğilip bükülmek; duâ, rahmet, bereket, istiğfâr, keramet, tezkiye, güzel anma, tesbih, kıraat, din, ibadethane, destek.”  

Anahtar Kelimeler: