Özet:

Klasik Türk edebiyatının sosyal hayattan izler taşıdığını gösteren türlerden birisi de ramazan ayını konu edinen ramazâniyye’lerdir. Klasik Türk edebiyatı şairlerinin ramazan ayının gelişi vesilesiyle padişahlara, vezirlere, devrin ileri gelen büyüklerine ve hâmilerine sundukları ramazâniyyeler, daha çok kaside şeklinde yazılan manzumelerdir. Ramazâniyyelerde hilalin görünmesi, ramazanın gelişi, faziletleri, iftar ve sahur sofraları, camiler, Kadir gecesi gibi dinî kavramların yanı sıra sosyal ve kültürel hayatı ilgilendiren birçok konu bulunmaktadır. Ramazâniyye türünde şiir kaleme alanlardan birisi de edebî yeniliğin aydınları sardığı XIX. yüzyılda eski tarz şiiri devam ettiren şairlerden olan Eşref Paşa’dır. Çalışmamıza konu olan eser, Eşref Paşa’nın kaside nazım biçimi ile yazdığı Ramazâniyye’sidir. Ramazâniyye, şairin tek eseri olan Dîvân’ının içerisinde bulunmakta ve 60 beyitten oluşmaktadır. Bu çalışmada Eşref Paşa’nın Ramazâniyye’sinin transkripsiyonlu metni verilip incelemesi yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler: