Abstract:

Son Peygamberin geleceği Kitab-ı Mukaddeste haber verilmiş ve birçok özellikleri tanıtılmıştır. Yahudiler, bu son Peygamberin de kendilerinden geleceği beklentisiyle çok önceden gelip Yesrib/Medine civarına yerleşmişlerdi. Hıristiyanlar da İncillerdeki bilgilere göre son Peygamberin özelliklerini ve onun geleceği bölgeyi iyi tanıyorlardı. İşte Selmân-Farisî, bu dinin mensupları ile tanışıp Hıristiyanlığı kabul ettikten sonra o da aynı bilgileri edinip yanındason bulunduğu Papazın tavsiyesi ile Hz. Peygamberin geleceği Fârân yurduna yani Hicaz bölgesine hicret etmiş ve bu uğurda hayatı pahasına kölelik dâhil her şeye katlanmıştır. Son Peygamber hakkındaki bilgilerini çok kontrollü olarak test ettiği üç görüşmenin ardından, Hz. Peygamberin iki omuzu arasındaki ”Nübüvvet Mühürü” denen “Ben” işaretini gözyaşları içinde öpmüş, kelime-i şehâdet getirerek Müslüman olmuştur. Selmân-ı Farisî, Hz. Muhammed hakkında hem Yahudilerin ve hem de Hıristiyanların inkâr edemediği, kendilerine göre tevil de edemeyecekleri bir delil, bir “canlı şahit” olmuştur.  Hıristiyanlara göre Selmân-ı Farisî için söz konusu olan bu durum, bir Yahudi bilgini olan ve Tevrat’taki bilgiye dayanarak Hz. Peygamberin huzurunda Müslüman olan Abdullah ibn. Selâm için de aynen geçerlidir.   

Keywords: