Abstract:

The 3rd century was an advanced age in which many scientific studies were carried out. The studies carried out in this age have varied in terms of the abundance, width and perfectly disguised knowledge of the material collected. This is one of the knowledge of the inheritance of Me’s surrender. In the first and second centuries, the material of the knowledge of the Qur’an was gathered with the gathering of different and distinctive documents about the Qur’an. Therefore, we have the right to do so, and we have the right to do so, and we have the right to do so, and we have the right to do so, and we have the right to do so, and we have the right to do so, and we have the right to do so. In general, I was different from the other scientists of the 3rd century with the munzabit/coherent method in relation to the interpretation. We do not see that the Qur’an is not the Qur’an, but the Qur’an is the Qur’an, the Qur’an is the Qur’an, the Qur’an is the Qur’an. The one who sees the wicked, the one who sees the wicked, the one who sees the wicked, the one who sees the wicked. This is the case of the Sahihi's book with the Mussed Riyadhs in the T-Tefir section and the Mussed Riyadhs in the Teracimi of these fathers before the Mussed Riyadhs in the Teracimi of these fathers. The Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, and the Qur’an. The Qur’an and the Qur’an are the words of the Qur’an and the Qur’an are the words of the Qur’an and the Qur’an are the words of the Qur’an and the Qur’an are the words of the Qur’an and the Qur’an are the words of the Qur’an. But, in the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him), the word of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) is the word of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and the word of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him). The judgment of the judgment of the judgment of the judgment of the judgment of the judgment of the judgment of the judgment of the judgment of the judgment of the judgment of the judgment of the judgment. Because such things are things that cannot be understood only by mind. The approach to the natural explanation is similar to that.

Keywords:

Abstract:

Hicri 3. asır bir çok ilmi çalışmanın gerçekleştirilmiş olması yönüyle ileri bir çağdı. Bu çağda gerçekleştirilmiş çalışmalar; toplanan ilmi materyalin çokluğu, genişliği ve mükemmel bir şekilde tanzim edilmiş olması açısından farklılık etmiştir. Bu ilmi mirastan biri de me’sûr tefsir / rivayet tefsiri ilmidir. Me’sûr tefsir ilminin malzemesi hicri birinci ve ikinci asırda tefsire dair yazılmış farklı ve dağınık dökümanların biraraya getirilmesiyle toplanmıştır. Sonra tefsire dair bize ulaşan miras, gerek müstakil eserler şeklinde, gerekse bir çok farklı babı/konuyu kapsamına alan müsned camiʻ eserler içinde me’sûr tefsire ayrılan müstakil bir başlık altında Kur’an sûrelerinin tertibine uygun bir şekilde düzenlenmiştir. İmam Buhârî, genel olarak tefsir ile ilişkisinde munzabit / tutarlı metoduyla 3. asırın diğer alimlerinden farklıydı. Sahîh’inde, ayetin me’sûr bir tefsirinin bulunmadığı durum dışıda, sırf re’ye dayanan tefsire yer verdiğini pek görmüyoruz. Buhârî’nin Sahih’ini inceleyen, onun me’sûr tefsire çok önem verdiğini görür. Bu durum, hem Sahihi’nin kitabü’t-tefsir bölümünda zikrettiği müsned rivayetlerle hem de bu babların teracimi kapsamında tefsire dair müsned rivayetleri arzetmeden önce zikrettiği rivayetlerle anlaşılmaktadır. Buhârî’de mesur tefsir; Kur’an’ın Kur’an’la tefsiri, Kur’an’ın Sünnet’le tefsiri, Kur’an’ın sahâbî ve tabiîn kavliyle tefsiri -özellikle de İbn Abbâs ve Mekkî olan öğrencilerinin tefsiri - olmak üzere meşhur dört kısmı kapsar. Buhârî’ye göre, ayetin Kur’an ve Sünnet ile tefsirini yapacak bir şeyin bulunmaması durumunda sahâbî ve tabiîn tefsiri de me’sûr tefsir kısmına girer. Ancak Buhârî’ye göre, sahâbî tefsirinde me’sûr tefsir olarak itimad edilip bu kapsama girebilen şey, sahâbînin görüş ve içtihad alanı dışında kalan meseleler ile ilgili tefsirdir. Şeriʻ hükümler, esbâb-ı nüzûl, gaybi haberler ve itikadi meseleler gibi hükümler bu kabildendir. Çünkü bu tür meseleler sırf akıl ile idrak edilemeyecek meselelerdir. Buhârî’nin tabiîn tefsirine yaklaşımı da bunun gibidir.