Görüntüleme
139
İndirme
21
Sesli Dinleme
2
Bu çalışmanın amacı Oğuz Atay’ın Tutunamayanlar isimli eserinin başkişileri olarak nitelendirebileceğimiz Selim Işık ve Turgut Özben karakterleri özelinde özne ve öznellik kavramlarını incelemektir. Bu çalışmada Selim Işık ve Turgut Özben öznellik deneyimleri açısından karşılaştırmalı bir şekilde ele alınmaktadır. Her iki karakterin öznellik deneyimi Foucault’nun özne ve iktidar ve Althusser’in özne ve ideoloji kavramları çerçevesinde kıyaslanmakta, karakterlerin öznellik arayışlarında ne kadar özgür oldukları sorgulanmaktadır. Çalışmada Turgut Özben karakterinin Selim Işık’ın ölümüne kadar Foucault’cu anlamda bir iktidara tabi olduğu, kendi hareketlerinden sorumlu bir özne olarak öznellik arayışına girişmediği, Selim Işık karakterinin ise en başından beri parçası olmakta zorluk çektiği bu iktidar düzenin dışında bir öznellik arayışında olduğu savunulmaktadır. Turgut Özben’in içine doğduğu ideolojinin dışına çıkmayı Selim’in intiharına kadar hayal edemediği, Selim Işık’ın ise bu ideolojiyi sorgulamayı seçtiği görülmektedir. Çalışmada Özben’in delirmesi ve Işık’ın intihar etmesi göz önünde bulundurularak öznelliğin ne kadar mümkün olduğu tartışılmaktadır.
The purpose of this work is to study the concepts of essence and personality in the characteristics of Selim Işık and Turgut Özben, which we can describe as the main characters of the work of Son Atay's Untold. In this study, Selim Light and Turgut Özben are discussed comparatively in terms of personality experiences. The personality experience of both characters is compared in the framework of Foucault’s essence and power and Althusser’s essence and ideology concepts, questioning how free the characters are in search of personality. In the study Turgut Özben's character is claimed to be subject to a power in Foucault's sense until the death of Selim Işık, not entering the search for subjectivity as an essence responsible for his own movements, Selim Işık's character has been challenged to be part of this power order outside of a subjectivity. It appears that Turgut Özben could not imagine to get out of the ideology he was born in until Selim's suicide, and Selim Işık chose to question this ideology. In the study, considering the madness of Özben and the suicide of Light, it is discussed how subjectly it is possible.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
