Abstract:

Yeni tanı primer hiperparatiroidili (PHPT) hastalarda Teknesyum-99m MIBI ile yapılan sintigrafik görüntüleme yöntemi ile klinik, laboratuvar ve histopatolojik bulgular arasındaki ilişki retrospektif olarak incelenmiş, biyokimyasal ve histopatolojik parametrelerin sintigrafik lezyon tespitindeki rolünün değerlendirilmesi amaçlanmıştır. 2012-2018 yılları arasında paratiroid sintigrafisi için başvurmuş 516 hiperparatiroidili hasta dosyası retrospektif olarak tarandı. Hastalardan PHPT tanısı almış ve ilk defa paratiroidektomi uygulanmış 105 (94 kadın, 11 erkek) hasta dosyası çalışmaya dahil edilerek laboratuvar, ultrason (USG) ve klinik bulgular kaydedildi. Sintigrafik olarak paratiroid dokusu lokalize edilebilenler MIBI-pozitif (n=92) ve edilemeyenler MIBI-negatif (n=13) olarak iki grupta incelendi. USG ve sintigrafi yönteminin ve kombinasyonlarının duyarlılıkları ve tanısal doğruluğu değerlendirildi. MIBI-pozitif hastalarda kalsiyum değeri (11,48±0,75 mg/dl), MIBI-negatif olan gruba göre (11±0,68 mg/dl) anlamlı olarak yüksekti (p=0,047). USG’nin lezyon saptamadaki duyarlılığı %60,2, sintigrafinin %89,1 iken iki yöntemin kombinasyonunda duyarlılık %91,9 olarak saptandı. Sintigrafi tek başına kullanıldığında tanısal keskinlik %87,6 iken USG+sintigrafide %92 olarak saptandı. Paratiroid adenom boyutu ile PTH ve ALP arasında pozitif yönde anlamlı korelasyon saptandı (sırasıyla, p<0,001 r=0,572; p=0,003 r=0,424). Çalışmamızda paratiroid sintigrafisinin kalsiyumun yüksek olduğu durumlarda bir paratiroid patolojisi tanımlamasının daha olası olduğu ve PTH düzeyi arttıkça adenom boyutunun arttığı gösterilmiştir. PHPT’de preoperatif lokalizasyon için sintigrafi USG’den çok daha etkili olmakla beraber USG ile kombinasyonu sintigrafinin etkinliğine katkı sağlamaktadır.

Keywords: