Özet:

İnsanın iradesini kullanarak kendi canına kastetmesi olarak tanımlanan intihar, sosyolojik bir vakıa olmanın ötesinde, felsefi alanda insanın varoluşsal anlam arayışının bir karşılığı olarak derin tartışmaların konusu olmuştur. Bu çerçevede, intihar, antik dönemlerden günümüze felsefi alanda tartışılagelmiş: bu olguya yönelik farklı yaklaşımlar sergilenmiştir. Grek felsefesi, intihara genel olarak karşı çıkarken, Roma felsefesinde özellikle Stoacılıkta intihara yönelik felsefi düzeyde olumlu yaklaşımlar sergilenmiştir. Ömrünün son zamanlarını Roma’da geçiren Neoplatonizmin kurucu filozofu Plotinos da konuya ilgi duymuş, küçük boyutta da olsa intihara dair bir risale kaleme almıştır. Bu makalede, önce, Grek ve Roma felsefelerinde intihara yönelik genel yaklaşımlar ele alınacak, sonrasında Plotinos’un intihara yönelik değerlendirmelerine yer verilecektir.

Anahtar Kelimeler: