Abstract:

Yaşam boyu öğrenme, her yaşta ve her yerde öğrenmeyi kapsayan uzun bir süreçtir. Bireylerin öğrenmesini etkileyen faktörlerden biri de mutluluktur. Çocuk gelişimi alanında öğrenim gören öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme hakkında farkındalık kazanması meslek grubu ve eğitim açısından büyük önem arz etmektedir. Bu bağlamda bu araştırmanın amacı, çocuk gelişimi bölümü öğretmen adaylarının, yaşam boyu öğrenme eğilimlerini belirlemek ve yaşam boyu öğrenmenin, mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Bu çalışma ülkemizde devlet üniversitelerinde eğitim gören, (282) çocuk gelişimi bölümü ön lisans ve lisans öğrencilerine uygulanmıştır. Araştırmanın yöntemi, ilişkisel tarama yöntemi olup, veri toplama aracı olarak Hills ve Argyle (2002) tarafından geliştirilmiş olan Oxford Mutluluk Anketi ve Coşkun (2009) tarafından geliştirilen Yaşam Boyu Öğrenme (YBÖ) anketi kullanılmıştır. Anketlerden elde edilen sonuçlar, SPSS 22 paket programı kullanılarak değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda çocuk gelişimi öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile mutluluk düzeyleri arasında anlamlı ilişki bulunamamıştır. Ancak yaşam boyu öğrenme eğilimi ile mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkiye akıldığında, cinsiyet ve yaş değişkenleri açısından istatiksel olarak farklılık olduğu gözlemlenmiştir.

Keywords: