Özet:

Ekonomik coğrafyanın en önemli aktörlerinden biri işgücüdür. Ülkelerin veya bölgelerin kalkınmasında çok önemli rol oynarlar. Ancak çok kırılgan bir yapıya sahiptir. İşgücü, kendine imkan bulduğu alanda bulunur ve gelişir. Bu açıdan bakıldığında Türkiye’de kalkınmış bölgelerde işgücü talebi olmaktadır. Türkiye’de işgücü, talepleri yerel kaynaklardan karşılanmadığı durumlarda, farklı bölgelerden göç alarak bu eksikliği karşılamıştır. Bu durum işgücünün bölgeler arası farklı dağılış göstermesine neden olmaktadır. Türkiye’de kalifiye işgücü daha çok batı kesimlerde özellikle Marmara ve Ege gibi sanayileşmiş, tarım olanakları optimum imkanlar sunan ve hizmetler sektörü gelişmişlik arz eden kesimlerde yoğun bir dağılış göstermektedir. Buna karşın çevre şartları gelişmeye elverişli olmayan Türkiye’nin doğu ve kuzey doğu kesimleri, daha az yoğunluk göstermektedir. Türkiye, işgücü ve işgücünün işe katılım oranları açısından OECD ülkeleriyle karşılaştırıldığında iyi bir durumda olmadığı görülmektedir. Sözü edilen ülkeler arasında sondan ikinci sırada oluşu bu konuda yapılacak çok işler olduğunu göstermektedir. Türkiye, gerek dünyada gerekse bölgede kalkınmışlık hedeflerini gerçekleştirmek istiyorsa, bölgesel kalkınmaya dolayısıyla işgücü arz ve taleplerine önem vermelidir.

Anahtar Kelimeler: